Кейде аңсаймыз жазылмаған тағдырды,
Таңғажайып өмір сәнін не түрлі.
Кейде аңсаймыз жаумай кеткен жаңбырды,
Құмдағы гүл секілді...
Беу,дүние неге аңсаттың кілті жоқ,
Темір әйнек аржағынан....

Сұп-суық желі азынаған, күллі айналаны күңгүрт түске бояған күрең күздің соңғы күндері өтуде... Сап - сары болған жапырақтардай сағынышқа оранған менің жаным, санамнан еш кетпейтұғын сол жанды тағатсыз сағынады...