Сағындым мен өзіңді шетте жүріп,
Қажып біттім жүруден бетке күліп.
Астаң-кестең өмірім жалғыздықта,
Жүрегімді қоямын көкке іліп...

Мұндай қатал болар ма сағыныш та...?
Адау ойдан бықсыды жаным ысқа.
Бар амалым таусылды....

Сол бір күні мені, жаным,
Бір нәзік сыр тербеп еді.
Содан бері сағынамын,
Сағындың ба сен де мені?

Қайда сол бір сезім мөлдір,
Сүйген жанды....

Ғазал көктемім, жазар көктемім!
Қайдасың? Сенсіз мазам жоқ менің.
Сабырым қашып сағынып жүрмін,
Көліме қонып қаз әндеткенін,
Жеріме келіп жаз әндеткенін...

Аңсаған үлбір үкілі бақты,
Мендік жүректің....

Махаббат боп жаныңды жалын құшқан,
Өртенердей жүрегің алып-ұшқан.
Сағын, сағын, қайтесің, мына өмір
Жаралған ғой сап-сары сағыныштан.

Көрінерсің оған да сен бір елес,
Деме оны ешқашан сендік емес.
Сағыну да біреуді.....

Қиыр да - шиыр,
Жүрістің шағы,
Тек жүріс деп те, айтпаймын.
Жүрекке жақын шығыстың сазы,
Хафиздан өлең жаттаймын.

Мереке десем,-
Күнімнің сәні,
Алданыш одан.....

Сен жанымда жүрсең
Сен жадырап күлсең
Бақыттымын мәңгі, асыл арманым
Жаутаңдаған.....

Сағынасың дейсің бе?
Қашан таңым атып еді сағынбай?
Мен деп уайым жейсің бе?
Олай болса қалмадың ба жанымда-ай...

"Ойланасың"-дерсің ау,
Менің ойсыз қашан күнім батып ет?
Ойымның да ойлаушысы....

«Жаным, енді сен менен алшақтама,
Қуана білсек болды әр шаққа да.
Сыйым еді арнаған» деп жаныңда
Отырсам бір әдемі ән сап қана.
Бал шарабын сезімнің сұрап ішіп,
Сыр алысып түндерде, жыр алысып.
Үйімізге құттықтап....

Мектепті, балам, дәріпте,
Білімнің кілті - әліппе.
Ұстазың саған үйретер
Құдірет барын әріпте.
Қуантып бүгін анаңды,
Қолыңа алдың.....