Махаббатты серік қып балдан шырын,
Міне,адамдар тағы бір арман шыңын.
Өтінерім, қашанда тату болып,
Жетегінде кетпеңдер алдамшының.

Махаббаттың білгенге мың қатпары,
Ол-сезімнің сәбиі .....

Ол бүлдіршін қыз еді. Бес жасар кезі болар. Балалар бақшасынан қайтып келе жатқан жолында бір топ тентек жүгіріп келді де, арқалаған сумкасы мен әдемі шаш қысқышын тартып алды. Айналасынан қорғаныш таппаған балапандай шошынған. Сол сәтте бір ұл бала жүгіріп келді де, әлгі тентектермен төбелесе кетті. Шұрқырасқан топ жеңістеріне мәз болып, өз жөндеріне кетісімен әлгі ұл бала мұны жұбатты. Жәбір көрсе де, жыламапты. Қолынан жетелеп үйіне дейін жеткізген. Қорқыныш пен көзінен аққан жасқа ие бола алмай жүріп.....

Күз келiп, боялсада түр түсті алап,
Мен жүрмiн құрылыста "кiрпiш" қалап.
Үйлену оңай емес, дегенменен,
Үй салуға керек қой тың, күш талап!
Жүрсемде шеберлердiң жолын қуып,
Сәтсiздiк алғандай ма торын құрып.
Сенi ойласам шегенiң.....

Махаббатты жырлай-тұғын жыр басқа,
Әйелдер де бекінеді сынбасқа.
Қыздар жақтың қылығы да бір бөлек,
Еркектердің әзілі де бір басқа.

Әйелдерде таусылмайды сөз кені,
"Ұнатасың - дейді өкпелеп, - өзгені".
"Қойшы" дейді әйел....

Айзаттың сыртанан қарап тұру, оның аяғын асықпай басып келе жатқаны, жай ғана жымиып күлгені, қара шашы - бәрі юәрі маған ерекше секілді көрінетін. Балконнан Айзатқа қарап отырып өзімді бақытты сезінетінмін.
Біраз уақыт өткеннен соң мен оның телефон номерін алдым. Танысып алдық. Күнде сөйлесетінбіз.
Сегізінші, тоғызыншы, оныншы сыныптар осылайша өтіп......

Адастым да жарық күнде жол таппай,
Арт жағыма қарай бердім жалтақтай.
Жердің жүзін шарлап кеткім келеді,
Жүрегімді қоятұғын жер....

Сөзiм жоқ "ұрып-жықтым, тептiм" дейтiн,
Ұқсамас бұзақыға кескiн-кейпiм.
Мен ойлаймын көшенiң тәртiбi емес,
"Адамдықтың заңы" деп ескiрмейтiн.
Танымайды десекте күш атасын,
Танымыңның өрiсiн тұсатасың.
Бiреудiң қол-аяғын сындырған күн,
Өзiңнiң болмысыңды.....