Күндей шалқып күлгенің —
Шаттығыңның нұры ғой;
Шат боп өмір.....

- деп Қасым Аманжолов ағамыз жырлағандай. Қасым ағамыз айтқандай, неткен керемет елім! Далам қандай , қалам қандай, шексіз, шетсіз даладай. Елім менің, жерім менің сен неткен бақытты едің! Осындай елде туған менде арман жоқ шығар. Мен бақыттымын! Бақытымның түбі шексіз. Мені мәңгілікке бақытты қылған ол кім десеңдер......

Кейбіреулер қазақты көре алмайды.
Кей кезде қазақтар өзін өзі табалайды!
Сондайлар жиылып ап, ай-шулайды:
«Қазақтар мемлекет құра алмайды,
Қазақтар жаңа астана сала алмайды,
Білімі жоқ, бостан босқа айқайлайды».

Естіген соң осы сөзді, ұлты жайлы,
Елбасы намыстанып ұрандады!
Қасына ұландарын жиып алды.
Қазақтың кең даласын....

Қазақстан Республикасының өзіне тән мемлекеттік рәміздері бар. Гректің «гимн» сөзі қазақша «ұран», «ұран салу» деген ұғымды білдіреді. Басқа ұлттар секілді қазақ елінің де әрбір ру тайпасының таңба белгілері, жалауымен қатар,әнұраны да болған. Елді жау шапқанда жер - жердегі сарбаздарды жинауға ат шаптырып, ұран салынған.Кезінде сарбаздарға рух берген, жауға қарсы ерлікпен күресе білуге жұмылдырған.

Ту бейбіт кезде құрметпен сақталып, жаугершілік кезде ғана шығарылып отырған. Тудан айырылу - өліммен тең болған. Өздерімізге белгілі қазақ жеріне көз тігушілер аз болмаған. Сондай бір қиын қыстау кезіңде ұлы....

Мен директорды күтіп тұрғанымда жаныма екі ұл жақындады. Оларға аса мән бергенім жоқ, әдеттегідей, жаңа оқушы бәріне қызық. Олармен сөйлесе келе анықталғаны, олардың бірі менің немере әпкем Анардың ұлы екен. Ал жанындағы оның досы болып шықты.
Мектеп-интернаттағы бірінші апта кезінде мен.....