Бола бермес бәйгеде әркім алды,
Жетем деген көп жерден көңілім қалды.
Қақсам болдым барында қанатымды,
Бақсам болды әлпештеп балаларды.
Болам деген ойым жоқ мүлдем ірі,
Қуанышым өлкемнің гүлді өңірі.
Келер елдің бағындай......

Сайра, Күләш, сандуғаш,
Сайра "Гәкку" әніңе.
"Тыңдаймын да болам мас,
Тәтті үніңнің нәріне.
Сайра - сайра, тағы да,
Бал тамызған таңдайың.
Тудың анаң бағына,
Күнге карап....

Нені көрмек төлші қыз қолайнадан?!
Малда жүріп, жан бар ма қараймаған...
Боз саулықтар сүзісіп жатыр сыртта,
Бойларында арқардың қаны ойнаған.

Төбет жатыр доп сынды домаланып,
(Бір «айқайдың» әйтеуір болары анық)
Жамбасынан сыз өтіп....

Кең құшақ, жазық дүние жайнап жатқан,
Күлімдеп күміс көлдер кайнап жатқан.
Жайқалып қарағай, қайың қарай қалса,
Сылқылдап тас бұлақтар таңдай қаққан.
Саяда бүлбүл қүстар тұрды сайрап,
Қойғандай көлеңкеге жіпсіз байлап.
Ішінде жұмсақ вагон өлеңдетіп,
Келемін алдымдағы....

Хакімжан Есімханұлы Наурызбаев (27.08.1925 жылы туған, қазіргі Қостанай облысы, Ленин ауданы) — қазақтың тұңғыш кәсіпқой мүсіншісі, Қазақ КСР халық суретшісі (1969). 1951 жылы Харьков көркемсурет институтының мүсін факультетін (О. Н. Кудрявцева шеберханасынан) бітірді. 1952 жылы Алматы көркемсурет училищесінде түңғыш рет мүсіншілер үйірмесін ұйымдастырып, 1966 жылға дейін сонда сабақ берді. Алматыдағы «Абай» (1960, қола, гранит), «Шоқан» (1969, қола, 1970 жылы Қазақ КСР Мемлекеттік сыйлығы берілді), «Калинин» (1973, гранит, У. Рахмановпен бірге), Жамбыл.......

Шексіздіктен сен де бірде оралдың,
Шексіздіктен мен де бірде оралдым...
Жанарына құйып алып ғаламды,
Біздің ортақ Тағдырымыз жаралды!

Ышқындырып уақыттың сартабы,
Іздегенде жан мен тәнге ортақ үн,
Биіктік боп көріндің....

Боран бар-тын,... бораудан ол жалықты.
Аяз да жоқ, қылпыған зарлауық тіл.
Өрнегінен тылсымның шашу шашып,
бүгін қайта жарықтық қар.....

«Қастерлеген хатыңды, бағалаған,
Аман-есен мұндағы жаман ағаң.
Қақпақылдап тынымсыз жел уақыт,
Қаңбақ-күндер келмеске домалаған.

Төлдеп болды қолдағы ырысты мал,
Жүрегіңді тербетер тыныштық-ән.
Бүгін аспан боталап....

Тойжан, қалқам, басылды ма ашуың?
Ерсі болар өз анаңнан асуың.
Сырттан естіп дауысыңды, кірмедім,
Орынды ғой ашуыңды.....