Уай, заманым, балалық,
Әр ісің бір бадалық,
Алды-артыма қарасам,
Кетіп қапсың тазарып.
Өзің түгіл....

Мен кім едім? Кіммін мен? Білесің бе?
Әлде кіммін ақ орам пірі өсірген.
Раббысына ақ таңның сиынамын,
Жігер болмай жатқаннан күресуге.

Қауыс түні артпайды мұңын дәуір,
Қара қырдың естімей ыңылдауын.
Масайған бақша ішінде.....

Үмітпен сенеді елі,
Арманы - жастығында.
Шат күлкі әуеледі
Тілектер тасқынында.

Құжатын қолға ұстады,
Мақсаты - сенімінде.
Шәкірттік....

Адам тірі жүргенде: сүйішпеншілік, таңқалу, өкпелеу, қуаныш-қайғы, мейірім-шапағат т.б. әртүрлі сезімдердің жетегінде жүреді. Осы сезімдерді шегінен асырмай тізгіндеп, оларды тұрақтылық пен тепе-теңдік жағдайында ұстай білген адам, өкінішке ұрынбайды. Осы сезім құбылыстарын тізгіндей білген адам – бақытты жанұя құра алады. Ішкі сезімдері құбылмалы пенделер құрған шаңырақ ұзақ ғұмырлы болуы қиын. Сондай-ақ өзімшіл, тәкәппар адамдар да жанұя бақытын толық түсіне алмайды. Өйткені, жанұя бақыты – мейірімділік пен қайырымдылыққа негізделген.
Адам баласының өмірін тулап-толқып, буырқанып жатқан теңізге....