1. Сені көргенде көңілдің қаяу мұңдары басылды,
Бұрымың бұлғап, желдерге қарсы қапа – қара шашыңды.
Көрінбей қалай жүргенсің......

Ұмытар маған бәрінде бейне жоқ қылып,
Кеудемде жанған сезімнің отын сөндіріп
Тәңірім неге жаратты екен адамға
Қызғаныш деген сезімді миға құрт қылып

Не істеймін енді ақталам қалай сендіріп
Сезімім болса болатын шығар сүйгендік
Жатар ол бәлкім.....

Ағаларым ардақты
мінездері салмақты,
өздеріңдей жан барма
руы мықты қалпақты

Секен ағам алтыным
тісін жұлған...

Алматым – ару қалам-ау,
Жаныма дәру бола ма-ау, бұл көркің?
Аңқылдап кетсең, аспаннан.....

«Жаным, енді сен менен алшақтама,
Қуана білсек болды әр шаққа да.
Сыйым еді арнаған» деп жаныңда
Отырсам бір әдемі ән сап қана.
Бал шарабын сезімнің сұрап ішіп,
Сыр алысып түндерде, жыр алысып.
Үйімізге құттықтап....

Найзағайлар атылды,
Жерге бұршақ шашылды.
Нөсер жауып....

Қаһарман қажыр, қайратым,
Шайлықпас текті айбатым.
Арман, абырой, толғаныс-
Айтылатын ар, затым.
Жұртымның мұң....

Аш, бабын сөздің, дүр Омар,
Жөн болса сөзің тыңдалар.
Келіспесе кестесі-
Ретсіз сөзді кім тыңдар!
Намақұл сөздің.....