Кілемнің үстіндегі кішкентай орындықтарда қуыршақтар отырады (ойнаушылар санына қарай 8-10). Тәрбиеші балаларды ойынға шақырып, қазір олардың қуыршақтарға қонаққа баратынын айтып, олардың қайда отырғанын көрсетеді. Балалар тәрбиешімен бірге көрсетілген бағытта, жай ғана....

Көп уақыт жаңбыр көрмей, қурап, күйіп,
Жоқ еді Сарыарқада көрер сыйық,
Шөлдеген сол қатарда жан - жануар
Аузына тұра алмаған тілі сыйып.
Айналған Сарыарқамен қоштасуға,
Бір жаңбыр жібермесе.....

Жылы жаңбыр құйып тұр. Құйса, құйсын!
Далам жатыр аңқытып жусан иісін.
Жалаң аяқ жүгіріп мұндай шақта,
Еркелеген анаңа бір сәбисің.

Жаушы, жаңбыр, жауа түс, жаушы, жаңбыр,
Естімеген адамзат ән шығар бұл?!
Періштелер қондырған....

Жаңбыр жауар, жер кірін жуамын деп,
Күн күлімдер, нұр болып туамын деп.
Бұлттар қаптар, көгіңді түнертем деп,
Дауыл соғар, түнекті қуамын деп.
Өзен шалқыр, тау-тасты....

Ұзақ қарап тұрсаң егер жаңбырға -
бір тамшының көлеміне сыяр күн:
...Тіл тигізіп көргенім......

Жырақ қалған жарқын менің,
Шуақ тамған алтын белім қайда.
Жауын кешіп өзіңменен,
Сыр ақтарған бал түндерім қайда.
Қайда өмірімнің сол шақтары,
Қайда дүр жаңбырдың моншақты әні.
Сезім-сөнбес.....

Ала қашпай, елірмей,
Әдемі ырғақ тауып бір
Қап-қара бұлт......

Алыста,
Сонау аспанда,
Атыстар, сірә, басталды.
Жай түсіп жатыр тастарға,
Жайратып жатыр асқарды.
Дірілдеп біраз.....

«Аллаһуммә сай-ийбан-нәфиъан». «Ей, Аллаһ! Бұл жаңбырды пайдалы еткейсің!»