Қарағаш ауылында жәдитше бастауыш мектепті бітіреді. Болашақ ақынның бұдан соңғы біраз уақыты ауылда өтеді.
1919 жылы. Ташкенттегі екі жылдық мұғалімдік курсқа түседі. Оны бітірген соң өз ауылында мұғалім болып, кейін «Тілші» газетінде қызмет атқарады.
1922 жылыВерныйдағы (Алматыдағы) Қазақ ағарту институтының меңгерушілігіне тағайындалады.
1925 жылы Мәскеудегі Журналистика институтына оқуға түсіп;
1928 жылы бітіріп шыққан соң, «Еңбекші қазақ» газетіне қызметке........

Түнгі жаймен жуынып,
Көгілдір көк күлімдер,
Шөгіп шоқ-шоқ тұман, бұлт,
Шоқы сүйіп.....

Көмкеруің көк көгал,
Күлмеңдеген күміс көл,
Көнерең кесте - құрақ, тал.
Кестеңді өртер күзгі жел.
Оранып ұлпа.....

Көкше көкте ақша бұлт
Көміліп күн нұрына,
Жел байырқау, жер сұлық,
Қызғыл алтын шұғыла.
Ақ шашты ана - ала асқар
Оқыды сам.....

Жалпы ақындық қасиет адамға ерте қонатындығы, әдетте өлең шығару жас кезден басталатыны дүйім жұртқа мәлім факт. Бірақ сондай дарынға түрткі болатын игілікті жайт-ойы мен көңілін қозғар орта болмаса, оған қандай да бір жағдай жасасаң да, одан шығар нәтиже шамалы.
Ілиястың өскен ортасы да, өмір кешкен қоғамы да оның ең алғаш қалам тартып, ақындық жолға түсуіне түрткі болған, дарынын, ішкі талант құбылыс-қасиетін ашқан, әсемдік әлеміне жетелеген –Жетісу табиғаты мен өзінің туып-өскен жерінің сұлулығы. Әдетте, сұлулыққа тәнті болған адам ғана құштарланады, іңкәрлік сезімге бөленіп, толғанысқа, қиял-сезімге бой ұрады. Бұл жайтты Ілияс та басынан кешірген. Бойындағы сезімтал қасиеті оның ойын сан-саққа жүгіртеді, қинайды, әбден қалжырап, бәлкім қасындағы.....

Шырт ұйқыда жатқанда
Шырылдады торғайым.
Ұйқыны ашты, оятты.
Құлан иек, құлқын сәр,
Құрылып торғын шымылдық,
Шырға тартты, таң атты.
Желі желпіп.....

Маужырап тау, күн күліп,
Албырап аспан нұрлы көк.
Маужырап қыр, жер жусап,
Баяулай соқса жел жібек.
Қырмызы жалау желбіреп,
Өктем-өктем.....

Қарлатып қатты боран қарпылдап тұр.
Үскірік-аяз қызыл шартылдап тұр.
Қой ығып, басын қоршап ыққа тығып,
Көміліп қалың қарға қарқындап тұр.
Сүйеніп таяғын.....

Тасқында, тау суындай, көңіл жыры,
Қазақтың сусындасын ойы — қыры.
Бұрқырат бұлағыңды кең далаңа,
Бастырмай шөпке — шарға тоқтап құры.
Далаңның той болғанда бүгін күні,
Жүйріктей бабындағы жүгір, міні;
Орай шап алдын, артын жиын жұрттың,
Жыр қыла бүгінгіні....

Бөл-бөл бөбек, бөл, бөбек,
Бөлейін бері кел, бөбек.
Бедерлі бесік, төрт есік,
Төгілте салдым төр төсек.
Бөпешім, бесік - отауың,
Отауыңа кір, бөбек.
Бөл-бөл бөбек.....