Сол кеште ол маған дос ретінде емес басқадай қарайтынын, өзіні мені ұнататынын айтты. Мен қатты таң калдым.Ол маған махаббат жағынан дос болуды ұсынды. Мен одан уақыт сұрап, екі күн өткеннен кейін келісетінімді айттым. Содан біздің бақытты күндеріміз басталып кетті. Бос уакытының баринеде екеуміз бірге журдік. Осылай 3 айды.......

Сауық құрып түзден оралғанымда налыған кейіппен : "Қасқырға қарындасыңды емес, сені тастауым керек еді" дегенін түсіне алмап едім. Ендігі әңгімені төсекке таңылған анам көзіне жас алып баяндады.

30 жылдар уағы қалың ашаршылық пен нәубет төнген қилы заманға сайып еді. Сықырлаған қар дыбысы әрбір жүргіншінің қадамынан хабар танытып, төбелеп жауған жапалақтар ескі ізді қаптай берді. Біз жалғызбыз. Жұртшылықты жалмаған дерттен бой тасалау үшін Кемербастаудағы Құрманбек жездеңнің үйіне жол тартып ек. Сен де.....

Еске алсам айбарымды - Астананы,
Төл рәміз-содан тек басталады.
Төрткүл дүние түгелдей таныды ғой,
Қазаққа болған қазір бас қаланы.

Қазағымның қашанда асқақ әні,
Астананы айшықтар жастар әлі.
Салып берген Нұрағам.....