Пән: Көркем еңбек
Ұзақ мерзімді жоспар бөлімі: Демалыс мәдениеті
Сабақ тақырыбы: Сыйлық дегеніміз не?
Осы сабақта қол жеткізілетін оқу мақсаттары (оқу бағдарламасына сілтеме): 3.2.3.2 Әртүрлі тәсілдермен және материалдармен (ермексаз, қолданыстан шыққан, қағаз материалдары) көлемді пішіндер жасау
Сабақ мақсаттары: • Шығармашылық жұмысты орындау үшін балама материалдарды және орындау тәсілдерін ұсыну;
• Компоненттерді өлшеу, белгілеу, қию, формасын келтіру, жинақтау, қосу және біріктіру........

Ұлы Отан соғысының ардагері Жүнісов Солтан Жүнісұлы 1926 жылы 25 қыркүйекте Ақтоғай ауданы Әбжан ауылында дүниеге келген.2004 жылдың 27 тамызында дүние салды, Әбжан ауылында жерленді. Көп жыл бұрын Германияның астанасы – Берлиннің іргесінде қатал ұрыс жүріп жатты. Біздің жерлесіміз, жас жауынгер қатардағы Жүнісов ең қызу орында, Қызыл Армияның алдыңғы отрядтарында болды. Бірақ амал не, оған бұл ұрысты аяқтау сәті түспеді, ол ауыр жарақат алып, тікелей ұрыс алаңынан госпитальға жіберілгендіктен, қаланы алу онсыз өтті. Солтан Жүнісов біздің ауданымызда туды. Оның балалық шағы жеңіл болмады. Ата-анасы есінде жоқ, олар үш баласын қалдырып соғыс басталардан көп бұрын қаза тапты. Және ол үлкен ағасымен және апасымен әкесінің інісінің қолында тәрбиеленеді. 1941 жылы радиодан қауіпті хабар – соғыстың басталғаны туралы хабарлады. Алғашқы күндері ағасы майданға кетті, көп ұзамай оның қайтқаны туралы қара қағаз келді. Бірақ ұзақ қайғыруға болған жоқ, 1942 жылы он жеті жасар Солтанды армияға шақырып әкетті. Алматы қаласында төрт ай оқытқаннан кейін оны алдыңғы шепке жөнелтеді.
- Түнде бізді әскери эшолонға отырғызды, дейді ол, - сөйтіп алып жөнелді, ал қайда алып бара жатқанын біздің өзіміз де білмедік. Бір-екі күннен кейін әлдебір орманның жанына түсіріп, біздің алдымызға бір төбе киімдер қойды және киінуге бұйырды, сонан соңсапқа тұрғызып алып жүрді. Сол минөттерден оның: ауыр да қатал болған жауынгерлік жолыбасталды. Ол өзі бүкіл қызмет еткен уақытта Ш Белорус майданының 13-дивизиясының құрамында жаяу әскер болды....

Махаббат деген ауру ма деймін.... Өз оқиғама келсек, мен ол жігітпен мектептен жасырын жүргенбіз. Уақыт өте келе мектеп, ауыл,кейіннен ата-анамыз біле бастады. Телефон құшақтап ұйықтайтынбыз, мектепке бір-бірімізді көру үшін бір сағат ерте баратын едік. Осылай уақыт өтіп, 11 сыныпқа да жеттік. Оқуға түсу үшін ұйықтамай сабағымызды оқып, тест тапсырып екеуміз де грантқа оқуға түстік. Сабақтан күнде күтіп алатын. Кадімгі барлық ғашықтар сиякты айырылмай жүрдік, тіпті достарына да бармай кетті, олар болса ренжитін мен жібермеді деп. Керегі қасында жүрсе адам ештенені іздемейді екен. Осылайша жылдар өтті. Үй ішімізбен таныстық. Бізді бүкіл ауыл үйленеді деп ойлайтын, озіміз де оқу бітіп жұмысымызға орналасқан сон үйленеміз дейтінбіз. Ата анамыз ақырындап тойға дайындалды, онын мамасы айтып отыратын ананы көрдім ағана мынаны алдым деп....Осылай жүргенімізде диплом уақыты келді, біз де өзгердік. Оның айтуына қарағанда мен оған уақыт бөрмей кетіптім.

Сабақ десе салынып оқитынмын, ол да мүмкін. Қолда бардың қадірі жоқ дейді ғой. Осылайша арамыз суып кеткендей болды. Бір күні кереметтей ұрсысып үйден қуып дықтым, қайтып оралма деп. Кейде сол сөзім үшін өкінем. Ол сол кеткеннен кетті тіпті защитама, вручениеме келмеді. Осымен бітті екен деп мен жүрдім. Уақыт өте қатты сағына бастадым. Қалжынбас досым хабарлласым жігітінді көргем тойға дайындалып жатыр екен дегенде жүрегім аузыма тығылып, түнгі үште жанағыға звандадым, ол мені жұбатып қайдағы үйлену, ол ақымақты білесін ғ ой өтірік айтады деди, осылайша жаным орнына түсті содан бастап телефонмен сөйлесіп тұратын болық. Сағынып кездесіп тұратын болдық. Не істеп жүргенімді өзім де білмеймін не жүрмейміз, не екі жаққа кетпедік......

Ғұлама қазақ ғалымы Шоқан Уалиханов «Абылайдың ғасыры қазақтың ерлік ғасыры болып табылыды» деген баға берген.

Ресей демекші,орыстың қыл құрсауында қараңғы қазақ даласы мәшһүр,н Тәуелсіздік! Азаттық! Еркіндік! Бостандық!...

Не деген мағынасы тұңғиық терең,түп тамыры мықты да берік, шойындай қайратты да қайтпас қайсарлықпен тізгіндес сөз десеңші...Осы сөздің түйінің шешіп, қалың Алаш ордасын тас бұғаудан құтқарар күнді иен қазақ баласы сан ғасырлар бойы аңсаған нетті...550 жыл бұрын қазақ хандығы құрылып,еріксіз,риясыз,күй кешкен қазақ тегі үстем ұлт өкілдеріне бағынуға мәжбүр емес пе?... «Әттеген-ай» деген ащы кермек ыза тұла бойыңды еріксіз билеп аларын ай! Азаттықтың таңы атар күнді қаншама қара қазақ баласы аңсап, арпалыса арлан қасқырдай аш бөріге таланғаны сөзсіз мәлім дүние.

Бостандық демекші, қазақтың кең құлаш дариясын ғасырға табан тіреген сан қилы заман куәгерлері, тайпалар, рулар, отырықшы көшпенділерде өз заманының еркіндікке ауадай мұқтаж болғаны еріксіз қыл қаламды қолына алдырары құпия толсын құбылыс.

Өткен өткінші өмір өзегі Ұлы Жібек жолдары етегімен тектесе « Қасым ханның қасқа жолы, Есім ханның ескі жолы, Тәуке ханның жеті жарғысымен» үзеңгілес бола тұра, «Ақтабан шұбырынды, Алакөл сұлама» оқиғасы негізінде қазақ халқының саяси өмірінде ерекше орын алатын......

Бұрынғы өткен заманда бір бай болыпты, төрт түлік малы сай болыпты. Байдың қойын бағатын қойшылары да көп екен. Сол көп қойшының ішінде ақылды бір қойшы болыпты. Күндіз кешке шейін қойын жайып шаршап келіп жатқан әлгі қойшы жігіт түнде түс көріпті. Түсінде бір омырауында күн, бір омырауында ай көріпті. Ертеңінде тұрған соң түнде көрген түсіне ғажайыптаныпты. Сол маңдағылар жори алмаған соң, түсін жорыту үшін сапарға аттаныпты. Күн жүріпті, ай жүріпті. Түстің жоруын ешкім таппапты. Жүріп отырып күндердің бірінде бір қалаға кез болыпты. Түн ішінде қонуға үй іздеп келе жатса, бір үйдің жанында бір жігіт киім-кешектерін бөктеріп жүруге әзірленіп жатыр екен. «Бұл не қылған жан екен түн ішінде бүлінген» деп қасына барса, қыз екен.

—Келдің бе?—деп сұрапты әлгі қыз.

—Келдім,—депті ойында еш нәрсе жоқ жігіт.

—Онда жүрелік,—депті қыз.

«Бұл мені қайда апарар екен, байқап көрейін» деп ойлапты да:

—Болады,—депті. Екеуі жүріп кетіпті.....