ВВЕДЕНИЕ
Преступления против государственного управления в сфере общественной безопасности и гражданского порядка - это совокупность так называемых обще-уголовных корыстных преступлений, то есть тех деяний, которые заключаются в прямом незаконном посягательстве на главные основы государственного управления в сфере общественной безопасности и гражданского порядка, а также на жизнь и собственность, “совершаются по корыстным мотивам и в целях неосновательного обогащения за счет этого имуществом, причем без использования субъектами своего служебного положения, не связаны с нарушением хозяйственных связей и отношений в сфере экономики”.
Практически, как об обще-уголовных преступлениях можно говорить о тех деяниях против государства, которые характерны для организованных преступников, иных представителей уголовной среды, одной из разновидностей которой является бандитизм. Он сопряжен с вооруженными нападениями на организации и граждан. Последние особенно уязвимы, так как под угрозу ставится не только их собственность, но и жизнь. Как показало выборочное изучение уголовных дел на лиц, осужденных за бандитизм, в 78% случаев бандитские нападения заканчивались убийством потерпевших, на счету отдельных банд их в среднем от пяти и более.
В ПОСЛЕДНЕЕ ВРЕМЯ КОЛИЧЕСТВО БАНД И БАНДИТСКИХ ФОРМИРОВАНИЙ В КАЗАХСТАНЕ РАСТЕТ ИЗ ГОДА В ГОД, СВИДЕТЕЛЬСТВУЕТ ОФИЦИАЛЬНАЯ СТАТИСТИКА МИНИСТЕРСТВА ВНУТРЕННИХ ДЕЛ.
Анализ статистических данных за 12 месяцев 2000 г. свидетельствует о дальнейшем обострении криминальной обстановки в стране.
Количество организованных криминальных актов – совершения их организованной преступной группой или преступным сообществом, а также участие в преступном сообществе снизилось на 3,9 %.1
Сегодня каждое четвертое преступление совершается членами организованных преступных группировок.
Социологические опросы свидетельствуют, что граждане, обеспокоенные разгулом преступности и коррупции, ставят вопрос личной безопасности и сохранности своего имущества сразу же после проблемы невыплат зарплат и пенсий.
ГЛАВА 1. НЕКОТОРЫЕ ИСТОРИЧЕСКИЕ АСПЕКТЫ РАЗВИТИЯ УГОЛОВНОГО ЗАКОНОДАТЕЛЬСТВА О БАНДИТИЗМЕ.
В ИСТОРИИ УГОЛОВНОГО ЗАКОНОДАТЕЛЬСТВА БАНДИТИЗМ РАССМАТРИВАЛСЯ КАК ПРЕСТУПЛЕНИЕ ГОСУДАРСТВЕННОЕ, Т.Е. ОДНО ИЗ ОСОБО ОПАСНЫХ ПРЕСТУПЛЕНИЙ, ПОСЯГАЮЩИХ НА ОСНОВЫ ГОСУДАРСТВЕННОГО УПРАВЛЕНИЯ В ОБЛАСТИ ОХРАНЫ ОБЩЕСТВЕННОЙ БЕЗОПАСНОСТИ И ПРАВОПОРЯДКА. ВПЕРВЫЕ О БАНДИТИЗМЕ ГОВОРИЛОСЬ КАК О ПРЕСТУПЛЕНИИ В ДЕКРЕТЕ СНК РСФСР ОТ 20 ИЮЛЯ 1918Г. “О СУДЕ”. ДЕКРЕТОМ ВЦИК ОТ 20 ИЮНЯ 1919Г. “ОБ ИЗЪЯТИЯХ ИЗ ОБЩЕЙ ПОДСУДНОСТИ В МЕСТНОСТЯХ, ОБЪЯВЛЕННЫХ НА ВОЕННОМ ПОЛОЖЕНИИ” БАНДИТИЗМ ОПРЕДЕЛЯЕТСЯ КАК “УЧАСТИЕ В ШАЙКЕ, СОСТАВИВШЕЙСЯ ДЛЯ УБИЙСТВ, РАЗБОЯ И ГРАБЕЖЕЙ, ПОСОБНИЧЕСТВО И УКРЫВАТЕЛЬСТВО ТАКОЙ ШАЙКИ”
ВПОСЛЕДСТВИИ УГОЛОВНАЯ ОТВЕТСТВЕННОСТЬ ЗА БАНДИТИЗМ БЫЛА ПРЕДУСМОТРЕНА В СТ. 76 УК РСФСР, В КОТОРОЙ БАНДИТИЗМ ОПРЕДЕЛЯЛСЯ КАК “ОРГАНИЗАЦИЯ И УЧАСТИЕ В БАНДАХ И ОРГАНИЗУЕМЫХ БАНДАМИ РАЗБОЙНЫХ НАПАДЕНИЯХ И ОГРАБЛЕНИЯХ, НАЛЕТАХ НА СОВЕТСКИЕ И ЧАСТНЫЕ УЧРЕЖДЕНИЯ И ОТДЕЛЬНЫХ ГРАЖДАН, ОСТАНОВКИ ПОЕЗДОВ И РАЗРУШЕНИЕ ЖЕЛЕЗНОДОРОЖНЫХ ПУТЕЙ, БЕЗРАЗЛИЧНО, СОПРОВОЖДАЛИСЬ ЛИ ЭТИ НАПАДЕНИЯ УБИЙСТВАМИ И ОГРАБЛЕНИЯМИ ИЛИ НЕ СОПРОВОЖДАЛИСЬ”.
НАКАЗАНИЕ ЗА ПЕРЕЧИСЛЕННЫЕ В СТ.76 УК ДЕЙСТВИЯ УСТАНАВЛИВАЛОСЬ В ВИДЕ РАССТРЕЛА С КОНФИСКАЦИЕЙ ВСЕГО ИМУЩЕСТВА. СНИЖЕНИЕ НАКАЗАНИЯ ДОПУСКАЛОСЬ НА СРОК НЕ НИЖЕ 3 ЛЕТ ЛИШЕНИЯ СВОБОДЫ СО СТРОГОЙ ИЗОЛЯЦИЕЙ И КОНФИСКАЦИЕЙ ИМУЩЕСТВА ТОЛЬКО ПРИ НАЛИЧИИ СМЯГЧАЮЩИХ ОБСТОЯТЕЛЬСТВ. ПОСОБНИЧЕСТВО БАНДЕ И УКРЫВАТЕЛЬСТВО ЕЕ ЧЛЕНОВ И БАНДЫ В ЦЕЛОМ, А ТАКЖЕ СОКРЫТИЕ ДОБЫТОГО И СЛЕДОВ ПРЕСТУПНОЙ ДЕЯТЕЛЬНОСТИ НАКАЗЫВАЛОСЬ НАРАВНЕ С БАНДИТИЗМОМ. СНИЖЕНИЕ НАКАЗАНИЯ ДОПУСКАЛОСЬ НА СРОК НЕ НИЖЕ 2 ЛЕТ ЛИШЕНИЯ СВОБОДЫ СО СТРОГОЙ ИЗОЛЯЦИЕЙ И .....

ВВЕДЕНИЕ
Одним из необходимых условий эффективного развития хозяйства в рамках смешанной экономики является формирование четкого механизма денежно-кредитного регулирования, позволяющего Центральному банку воздействовать на деловую активность, контролировать деятельность коммерческих банков, добиваться стабилизации денежного обращения. Основным объектом денежно-кредитного регулирования со стороны Центрального банка выступает совокупная наличная и безналичная денежная масса в экономике, от динамики которой зависит изменение совокупного платежеспособного спроса. Поскольку кризис экономики берет свои истоки в процессе расширенного воспроизводства, то и причины, факторы этого кризиса следует искать в первую, очередь и главным образом в нем. Диспропорции между накоплением и потреблением, между платежеспособным спросом и предложением товаров и услуг, пропорциональная структура и монополизированная государственная экономика – вот главные причины кризиса в области денежного обращения, платежа, финансов и кредита.
Денежная политика сложилась в условиях гиперинфляции. Проводимая правительством жесткая бюджетная политика, направленная кроме всего прочего на значительное снижение инфляции, не могла не отразиться на денежной политике государства.
Переход экономики Казахстана на рыночные рельсы невозможен без повышения роли денег, кредита и расчетов. При переходе к рыночной экономике не так уж много факторов могут сравниваться в своей значимости с эффективной системой управления финансовыми и денежно-кредитными отношениями и ее сердцем – стабильной и активно функционирующей структурой коммерческих банков. Высшая конечная задача денежно-кредитной политики состоит в обеспечении стабильности цен, полной занятости и росте реального объема производства. Однако текущая денежно-кредитная политика ориентируется на более конкретные и доступные цели.
ГЛАВА 1. ПРИРОДА ДЕНЕГ
1.1. Сущность и функции денег
Возникновение денег тесно связано с историческим процессом обмена товаров и смены форм собственности. На ранней ступени обмен носил случайный характер. Такому обмену соответствовала простая или случайная форма собственности, при котором один товар выражал свою стоимость в одном противостоящем ему товаре-эквиваленте. Товар-эквивалент служит для выражения стоимости первого товара. Формула Т - Т.
Выделение скотоводческих и земледельческих племен привело к регулярному обмену и появлению полной формы собственности. Эта форма отличается от простой тем, что при ней в обмене участвуют многочисленные товары, а потому каждый товар может быть обменян на разные товары-эквиваленты......

Введение
Казахстану пришлось строить рыночную финансовую систему практически с нуля. Одним из важнейших компонентов создаваемой системы является эффективно функционирующий рынок ссудного капитала. Он является чрезвычайно важным для проведения действенной монетарной политики и достижения необходимой глубины развития банковской системы и экономики в целом. Прежде всего развитый рынок кредитов и займов способствует эффективному размещению банковских инвестиций в реальную экономику путем быстрого и эффективного перераспределения аккумулированных в банковской системе средств. Как следствие, функционирование кредитного механизма оказывает влияние на общий объем и эффект инвестиций и является чрезвычайно важным для экономики с точки зрения принятия инвестиционных решений и, в конечном счете, достижения экономического роста. Налаженное функционирование кредитования предприятий и организаций, являясь основой любой современной банковской системы, облегчает банкам доступ к необходимым ресурсам, способствует увеличению объема сделок, снижает необходимость в поддержании дополнительных резервов, позволяя предприятиям работать более эффективно и с меньшими издержками. В этой связи среди прочих банковских услуг кредитование сегодня по праву может считаться наиболее значимой. Эксперты по всему миру наблюдают рост интереса к этому виду сервиса со стороны коммерческих банков, при этом не отстает и реальный спрос на кредиты в среде юридических. Поэтому проблема получения и предоставления кредитов для предприятий интересует многих: кто-то желает решить наболевший вопрос создания собственного дела, кто-то рассчитывает ускорить покупку основных фондов. В целом актуальность данной проблемы в том, что необходимо выяснить наличие платформы, позволяющей организовать технологию ведения данного бизнеса, учитывая, что сфера кредитования в особенности юридических лиц характеризуется разнообразностью операций, а также определенным риском для банка. В этой связи назрела необходимость детального изучения особенностей кредитных технологий при выдаче кредитов юридическим лицам, что обусловило выбор темы исследования.
Что касается степени изученности данной темы, то в Республике Казахстан изданы статьи, учебные пособия, по¬священные экономике и практике финансирования и кредитования предприятий и организаций. Указанными аспектами проблем занимаются следующие авторы, такие как Абдулина Н.К., Абдушев Б.М., Бакитжанов А., Масимов К., Сейткасимов Г., Жамшиев Б., Воронина М. и др. .....

Шығарманың жоспары
1.Кіріспе: Елім, жерім - Қазақстаным, Ата Заңым – тірегім.
2.Негізгі бөлім:
а) Астана қаласының тарихы.
ә) Елорда және Елбасы.
б) Астана – Азияның ең солтүстігінде орналасқан елорда.
в) «Бәйтерек» кешені жаңа ел орданың - басты символы.
г) Астана - Еуразия кеңістігінің орталығы.
3.Қорытынды:
а) Елбасының - ізгі саясаты, арманы.
ә) Астана - бүгін өскелең қала.
Қазақстан Республикасының Конституциясы — Қазақстан мемлекетiнiң Ата (негiзгi) заңы. 1995 жылы 30 тамызда Республика референдум өткізу (бүкіл халықтық дауыс беру) жолымен қабылданды. Конституцияны қабылдай отырып, Қазақстан халқы мемлекеті билiктiң қайнар көзi — өзiнiң егемендiк құқығын баянды етті. Ата заң қабылданған күн демалыс — мемлекеттік мереке — ҚР Конституциясының күні деп жарияланды. Бұл жаңа Конституция Қазақстанның төртiншi Ата заңы (1937, 1978, 1993, 1995). Оның құрылымы кiрiспеден, 9 бөлімнен, 98 баптан, көптеген тармақтар мен тармақшалардан тұрады. Жаңа Конституцияның ең жоғары заңдық күші бар және ол ҚР-ның бүкіл аумағында тікелей қолданылады.
Бүгінде Қазақстанның негізгі ұлтын қазақ халқы құрайды. Одан кейін славян халықтарының өкілдері орыс және украин халықтары. Сонымен қатар ең елеулі этносты құрайтындар өзбек, немістер және татар халықтары. Осы біздің елдегі халықтар басын біріктіріп, олардың ұлттық тегіне қарамастан, теңдігін бекітетін құжат бар. Ол еліміздің Ата Заңы, Конституциямыз. 2а) Қазақстанның ең бірінші астанасы 1920 жылы Орынбор болған. 1925 жылы астана Қызылордаға көшті.Түрксібтің салынғанына байланысты астана Алматыға көшті. Заң түрінде бұл оқиға 1927 жылдың 3-ші сәуірінде болды, шындығында көшу 1929 жылы болған. Ақмоланың тарихы 1830 жылдан бастап, яғни Қарауыткөл алқабында Ақмола бекінісі салына бастаған кезден басталады. Ақмола – Есіл өзені жағасындағы Ақмола округінің Сібір қазақтарының негізгі қаласы болған. XIX ғасырда да Ақмола сол кездегі сауда – экономикалық орталығы болды. 1863 жылдың 16-шілдесінде Ақмола ашық түрде округтік қала болып саналды. 1868 жылдың қазанында “Орынбор және Батыс Сібір генерал губернаторлығының уақытша басқару жағдайына” байланысты Омбы орталығымен Ақмола облысын тудырды. .....

Еліміздің ірі қоғам қайраткері, ХХ ғасыр қазақ әдебиетінің көрнекті өкілінің бірі – Ғабит Махмұтұлы Мүсірепов. Жазушының шығармашылық жолы өте бай, туындылары әдебиет тектерін толық қамтыған. Қай туындысын алсақ та Ғ.Мүсіреповтің қаламгерлік ерекшелігін қыр-сырынан тани аламыз. Ол қазақ әдебиетінің барлық жанрын дамытуда аянбай еңбек еткен академик-классик жазушы. Ғабит Мүсірепов өзінің қоғамдық, публицистік, журналистік, сыншылдық қызметімен де туған халқының мәдениетінің дамуына зор еңбек сіңірді. Алайда қазақ халқы оны үлкен суреткер жазушы деп таниды, көркем сөздің хас шебері деп біледі, құрмет тұтады.

XX ғасырдың басындағы қазақ прозасында әйел теңсіздігі тақырыбы ерекше орын алғанын білеміз. Қазақ әдебиетіндегі ірі, орта эпикалық туындылардың алғашқыларының -«Бақытсыз Жамал», «Қалың мал», «Шұғаның белгісі» атауларынан-ақ олардың тақырыптық-идеялық сипатын айқын аңғарамыз.

Жалпы осы тақырыпта да қазақ әдебиетінің кемеңгері Ғабит Махмұтұлы Мүсірепов ана бейнесін ашуда үлкен үлес қосты. Әйел-Ана тұлғасын сомдауда бүкіләлемдік аналар галереясын байыта түсті. Сонымен қатар сөз өнеріне де тақырыптық-идеялық сипатта зор үлес қосты. Жазушының әдеби-шығармашылық еңбегіне үлгі болған Пушкин, Лермонтов, Гоголь, Крылов, Чехов, Толстой, Салтыков-Щедрин сияқты орыс классиктері және батыс классиктері болды. Отызыншы жылдардың орта шенінде жазушыны М. Горькийдің ана тақырыбына жазған романтикалық әңгімелері қызықтырады. .....

Күз. Түн. Қараңғы көше. Мейірғұлдың айдарын Нұраның салқын самалы сыйпап өтті. Осы желдің әсері болар, Мейірғұл өзен жаққа қарап, терең ойларға шомды. Қайран, Нұраның сағындырған самалы! Сенімен қауышуды әскер қатарында жүргенде қанша уақыт асықтым деп сұрасаңшы, жарықтық - Нұра!? Бірақ қалай сұрарсың!? Бұл фәниде тіл тек қана гомосапиенс аталатын жаратылысқа ғана тән. Ал сенде, Нұра, жан жоқ. Тіл жоқ. Сен бұдан адасың. Сені Тәңір өзен қылып жаратты. Суың талай жылдар осылайша бір қалыппен ағып, Сайын Сарыарқаның сар даласының сан шақырымын кезіп иә кесіп өтеді. Күндіз де, түнде де, ыстық болсын иә суық болсын сен үнсіз ғана өз арнаңмен аға бересің, аға бересің... Аталған арнаң – сенің өмірлік жолын, күре тамырың. Бұл жол ешқашан өзгермек емес. Ол – бірқалыпты. Ал, адам баласының жолы – қиралаң-қиралаң, бұрылыстары көп кездесетін жол. Оны сүрінбей өту - біздің қолымызда. Бұл жолдың қызығы менен шыжығы, қайғы-қасіреті қатар жүреді. Жын-шайтан деген пәле мен періште сынды пәкиза жаратылыстар кездеседі. Ал үстімізде әманда Алла тұрады. Тәңір және оның пәк, күнәдан ада періштелер і бізді тура жолға бастағысы келсе, Ібіліс пен оның шайтандары бізді азғырып, ақ жолдан тайдырып, қадамымызды қате бастыруды армандайды. Көрдің бе, адамның қандай тосыны көп жолы бар!? Бұл жолдың аты - өмір екенін сенде сезетін шығарсың, асыл өзенім!? Сенің толқындарында, тілсіз суында қандай сыр жасырылу тұр екен, ол маған беймәлім! Сенің жағалауында нешеме жігіт ат суарып, талай бұрымды қыздар шелектерін арқалап, бір-бірімен танысып, бақытты отбасы құрған болар! Ол, әрине, қуаныш. Ал сенің суына қанша адам баласы батып, о дүниелік болған ? Сенің жағалауына қанша пенденің көз жасы тамған!? Сенің суын қанша баланы әкесіз қалдырған екен, ол әрине, беймәлім нәрсе. Мен ессіз сәби, жөргекте жүрген кезімде сенің суына әкем батқан еді. Қайран әкем, балықшы еді. Сол мақұлықтардың әлеміне кетті ғой! Әрбір бос уақытын осы балық аулаумен өткізетін. Әрине, бұл қайғылы жағдай. Ондайдан құдай сақтасын! Дегенмен, саған оның келіп-кетері жоқ. Сен естімейсің де, көрмейсің де. Баяғы қалпыңмен үнсіз аға бересің, аға бересің... Осы кезде Мейірғұл жаурағанын сезді. Терең ойларға батқан бойы Нұраның жағасында келіп тұрғанын байқады. “Айлы түнде сен қандай сұлу едің, Нұра!? Бұрынырақта қалайша байқамаған едім?” – деп, тағы да бір ойлады Мейірғұл. .....

Ақша – бұл тарихи даму үрдiсi барысында қалыптасқан экономикалық категория болып саналады. Ол қоғам дамуының әрбiр кезеңiндегi өндiрiс және айырбас процестерiнде адамдар арасындағы экономикалық қатынастарды көрсетедi. Қоғамның экономикалық дамуы күрделенген сайын, ақшаның маңызы арта түседi. Ақша – тауарлы өндiрiстiң өнiмi. Ақша- кез-келген тауар айналысының құрамдас бөлiгi және оның нәтижесi. Тауар және ақша бiр-бiрiнен ажырамайды, себебi ақша айналымынсыз тауар айналымы болмайды, болуы да мүмкiн емес /1, 23б/.
Ақша тауардан дами отырып тауар болып қала бердi, бiрақ тауардың жалпылама эквивалентi ретiнде. Расында да, ақша адамдарға ежелден-ақ таныс. Бiрақ оның қалай пайда болғандығы туралы құпия сыры және өмiрiндегi мәнi көп уақытқа дейiн беймәлiм болды. Бұл сұрақтарға қоғам өмiрiн зерттей келiп, көптеген ғалымдар ақшаның тауар айналымында атқаратын маңызын жан- жақты ашып, жауап бердi.
Ақшаның қажеттiлiгi туралы әр уақытта әр түрлi ойлар айтылған. Мысалы, рационалистiк концепцияны ақыл-ой талабына ғана енгiзілген көзқарас жақтаушылар ақша адамдар арасындағы келiсiм құралы, ол айырбас кезiнде құндардың қозғалысына қажеттi арнаулы құрал деп түсiндiрдi. Бұл ойды жақтаушы Аристотель өзiнiң Никомахова этика деген кiтабында Айырбасқа қатысатындардың барлығы өзара салыстырмалы болу үшiн шарттылыққа негiзделген әлдебiр өлшем болуы қажет деп жазған /2,24б/. Бұл ой көне Рим қоғамындағы заңға енгiзiлiп, оның қағидасы бойынша император ақшаның құнын заңмен бекiткен.
Ал, XVI ғасырдың бас кезiнде 1516 ж. утопиялық социализмнiң негiзiн қалаушы Томас Моор өзiнiң Золотая книга о наилучшем устройстве государства и новом острове Утопия деген еңбегiнде барлығын ақшамен өлшегенде мемлекеттiк iстердiң табысты және дұрыс шешiлуi мүмкiн болар ма екен деп жазған /2, 24б/.....

Ақша ежелгі заманда пайда болды. Олар тауар өндірісінің дамуындағы бірден-бір шарт және өнім болып абылады. Тауар - бұл сату немесе айырбастау үшін жас-алынған еңбек өнімі. Адам еңбегінің өнімі (зат), оны өндірушілердің белгілі қоғамдық қатынастарын тудыра отырып, тауар формасын қабылдайды. Заттардың тауарға ай-налуы ақшаның пайда болуындағы объективті алғышарттарды құрайды, Бірақ кез келген зат тауар бола алмайды. Егер (нақты еңбекпен белгіленген) тұтыну құны өз сатып алушысын таппаса немесе қоғам тарапынан мойындалмаса, онда оны дайындауға кеткен уақыттың рәсуә болғаны; мұндай бұйым тауарлық формаға ие емес, өйткені оның қоғамға қажеті шамалы. Сондықтан да әрбір тауар қажетті тұтыну құнын алу құралы бола отырып, өзінің өндірушісіне қатынасы бойынша айырбас құны ретінде көрінеді. "Айырбас құн тауарлардың өзінен бөлініп шыққан және олармен бірге өз бетінше^өмір сүретін тауар, ол ақша"'.
Әрбір ерекше тауар міндетті түрде тұтыну құны ретінде көрінеді. Оның құны жасырын түрде болады және тек қана ақшаға теңестіру жолымен табылады. Тауарлар және ақшалар бір және осы тауар формасының нақты қарама-қарсы жақтары бола отырып, айырбас процесінде бір-бірін табады және өзара бір-біріне аүысаяы
Алғашқы қауымдық құрылыс кезінде бір тауардың басқа бір тауарға кездейсоқ айырбасталынуы барысында, айырбас құнның жай немесе кездейсоқ формалары қолданылады (1 балта = 5 қүмыра, 1 қой = 1 қап бидай және ъб.).
Тауар өндірісінің дамуы барысында кездейсоқ айырбас жиіленді. Жалпы тауар массасының ішінен барынша жиі айырбасталатын тауардың бөлініп шығуымен құнның жай формасы толық формаға өте бастады. Мысалы, бидайды етке, майға, жүнге және т.б. айырбастауға мүмкін болды. Ақша дегеніміз — тауардың жалпы эквивалентінің тиянақталған түрі, құнның эквиваленттік формасы мен тұтыну құны біте қайнасқан ерекше тауар. Яғни ақша — тауар өндіру мен оны айырбастау үрдісінде басқа тауарлардан бөлініп шыққан ерекше тауар, оның айрықша қызметі - барлық тауарларға ортақ балама (эквивалент) рөлін атқару. Осыдан келіп ақшаның жаппай күші болады. Ақшаның қоғамдағы мәнін К. Маркс "жеке адам өзінің қоғамдық билігін де, қоғаммен байланысын да өзінің қалтасына салып жүреді" деген афоризммен сипаттады. Ол мынадан айқын көрінеді:
Біріншіден, тек ақшаға айырбастау арқылы ғана тауарлар қоғамдық еңбектің нәтижесі екенін анықтауға болады. Мысалы, ақшаның тауар айырбасында делдалдық етуі арқылы қоғамдық еңбектің сапалық деңгейі айқындалып, сандық есебі жүргізіледі ....

Сұраныс пен ұсыныстың көлеміне, фирма шығыны мен табысына және пайдасының деңгейіне, ел тұрмысына, ұлттық табыс пен инвестиция серпініне, қоғам өндірісінің дамуына, т.б. көптеген маңызды көрсеткіштерге баға тұтқалы ыкпал тигізеді. Сондықтан баға адам өмірінде негізгі роль атқарады деген қағида орын алған. Бағаның осы тұтқалы ролі барлық қоғам жүйелеріне бірдей тән. Алайда қоғам жүйелерінің әрқайсысында баға теориясы мен тұжырымдамасы, оның әдістері мен тәсілдері әр түрлі. Мысалы, бұрынғы Кеңес Одағында бағаның негізі ретінде қоғамдық құн болатын. Ал қоғамдық құн қоғамдық қажетті еңбек немесе қоғамдық қажетті шығындар арқылы есептелді. Қоғамдық қажетті шығындар іс жүзінде әрбір өндіріс саласының орта шығындары ретінде есептелетін. Бұл шығындарға әрбір саланың пайда нормативі қосылып баға деңгейі белгіленетін. Ал пайда нормативі мемлекетке (бюджетке) қажет, басқаша айтқанда, материалдық және материалдық емес (қызмет көрсететін) қоғамдық салаларды дамыту үшін, қоғамды әлеуметтік тұрғысынан дамыту үшін қажет қаражатына сәйкес белгіленетін. Демек, қоғамдық қажетті шығындар қоғамды және әрбір саланы дамыту үшін қажет қаражатқа (шығындарға) сәйкес есептелетін. Сондықтан бұл баға тұжырымдамасы ғылым жүзінде шығын түжырымдамасы деп орынды аталған еді. Өйткені баға белгілеуші көрсеткіштердің екеуі де (қоғамдық шығындар да, пайда нормативі де) шығындарға негізделген. Бағаның осы шығын тұжырымдамасы түбінде шығын (нәтижесіз) экономикасына әкеліп соқты. Негізінде шығын белгілі нәтижеге жету үшін жұмсалуы тиіс еді. Алайда шығын шығынды көбейте берді. Өйткені экономика нәтижені емес, шығынды көбейтуге бағытталған еді. Әрбір министрлік өзінің қоғамдағы орнын күшейту үшін неғұрлым көбірек қаражат талап ететін. Сондықтан ол каражаттың қажетін негіздеп, оны алуға тырысты. Салмағы ең ауыр машиналар өндіріліп, алып құрылыстар салынды. Алайда оларға кеткен шығындардың нәтижесі ойдағыдай болмады. Ол алып кәсіпорындардың өндіріс қуаттары толық игерілмей, салмағы ауыр техниканың өнімділігі оған кеткен шығындарды ақтамады. Кеңес Одағы металл өндірісі көлемі бойынша дүние жүзінде бірінші орынға шыққан. Бірақ ол металдан өндірілген өнім саны мен сапасы дамыған елдерден анағұрлым кем болды. Демек, шығын нәтижелі болмады. Шығын шығынды көбейтіп, өндіріс нәтижесі төмендеп, шығынды экономика қалыптасты деген тұжырым осыдан шықты. Енді, міне нарық экономикасына көштік. Баға бұрынғыдай орталықтан белгіленбейтін болды. Өйткені жеке меншік өндірісіне ауыстық. Әрине, мемлекет әрбір жеке меншік кәсіпорынға баға бекіте алмайды. Ол мүмкін емес. Екіншіден, ол дұрыс та емес. Өйткені жеке меншік кәсіпорынның дербестігі бұзылып, олардың мүддесіне қайшы келіп, өндіріс тежелетін еді. Нарық экономикасында мемлекет кәсіпкерлерге еркіндік бере отырып, бағаны реттеу үшін көбінесе тікелей әкімшілік әдістеріне қарағанда, экономикалық (жанама, яғни салық, несие пайызы, инвестиция, қаржылай көмек т.б.с.с. саясаттар арқылы) жанама әдістерін қолданады. ....

КІРІСПЕ
Бүгінгі әлемде экономикалық және шаруашылық қатынастар күннен-күнге даму барысында халықарылық валюта қатынастарының өркендеуі өндіргіш күштерін қарқынды өсуімен дүниежүзілік рыноктың қалыптасуы-мен халықаралық еңбек бөлінісінің тереңдеуімен шаруашылық байланыстарының интернационалдану және жанандануымен сипатталады.
Халықаралық валюталық қатынастар халықаралық экономикалық қатынастардың дамуына жалпылама түрде. Халықаралық валюталық жүйе дүниежүзілік шаруашылықтың шеңберіндегі сатып алу және сату айналымын туындыратын әдістер құрал жабдықтар және мемлекетаралық ұйымдардың жиынтығынан тұрады. Оның пайда болу және одан әрі даму экономикасы халықаралық ақша кеңістігіндегі адекватты шарттарды талап ететін ұлттаралық капитал үрдісінің объективті дамуын бейнелейді. Халықаралық валюталық жүйенің негізгі құраушы элементтері ретінде әлемдік ақшалай тауар және халықаралық өтімділік, валюталық курс, валюталық рыноктар, халықаралық валюта қаржылық ұйымдар және мемлекетаралық валюталық келісім шарттарды атауға болады.
Курстық жұмыстың өзектілігі еліміздің әлемдік рынокта алдынғы қатарлы елдер санатына қосылуы үшін ішкі экономикалық өсуімен қатар, халықаралық экономикалық қатынастарымыз дамып соның ішінде өзекті саласы халықаралық валюталық қатынастардың дамуы еліміз үшін маңызды.....