Неге, неге???
Неліктен сол күбірге құлақ түрдім?!
Айтсаңшы, керең тағдыр сұрап тұрмын?!!
……………………………………………
…Ол сыйлаған заттарды, көйлектерді
өртедім, жырттым.....

Өмір деген - өлу ғана, өлу ғана шын күліп,
Өмір деген - өлу ғана, өлу ғана шындығы...
P.S.
Аспан даусын естимін мен көздеріңнің ішінен,
Жаным, жаным жыламашы, түсінгенмін, түсінем.
Қуаныштың ар нұрында мұң бар десем сене ме ел?!
Күрсіністің ар сәтінде шаттық......

Жанымның уілі,
Рухымның ғашығы –
Сен едің.
Сен едің аспанның үнінде оқылған жырым.
Мен Сенің сүйкімді, сүйкімді мұңыңды
сезімнің көзімен......

Мына Түн талыққан Үміттің дауысы секілді,
Кеңістік еркесі Ол – торсық бет кекілді.
Ол бізді бір жаққа шақырған сыңайлы,
Естісем дауысын еске алып Құдайды,
Жүрегім жылқыдай жылайды!

Мына Түн – о, мүмкін бағыты жоғалған Жолдарым.
(Жолдарда жанымды.....

Ұмыт мені...
ойлама,
өшір мені есіңнен,
Өлсін ойлар,
өлсін сөз,
өлсін Өмір есірген.
Менің досым – «Өкініш» – Сенің ессіз ғашығың,
Енді Мен де мыңдаған......