Тай қазаным күні бойы қайнайды Ортайып та, сарқылып та қалмайды.
Көл
Қолымыз кір болса, Мұрынға лас қонса, Кім деп білеміз досты Кетіретін кір қоқысты? Апамыз онсыз түк істемейді, Кір жумайды, ас пісірмейді Онсыз, төтесін айтайық, Адам да күн көрмейді. Аспаннан жауын құйсын, Масақ дәнге толсын, Кемелер жүзсін айдында – Өмір жоқ онсыз, ол ...
Су
Сен бар әлемді жылытасың, Шаршауды еш білмейсің, Терезеден күллімдейсің, Сенсің кәдімгі ... дейтін.
Бір алыпты мен көрдім, Көрінгенді қармаған. Болғанда екі қанат, отыз қолы, Қалады тап-тақыр боп жүрген жолы, Бар екен алақандай аралшығы, Адамзат пайдаланып жүр ғой оны.
Ерте заманда сиыр сызылған кербез, суырыла шапқан жүйрік болыпты. Әрі асқан тәкаппар, мақтаншақ та екен. Бір күні әлгі сиыр атпен ерегісіп қалып, екеуі жарысқа түсуге уәде байласады. Бұрынғы өткен жарыстардың бәрінде сиыр бәйге бермейді екен. Осы жолы аттан да озып, төрт аяқты жануарлардың арасындағы ең жүйрігі деген атаққа біржола ие болуды мақсат етеді. Көмбеге төреші болып арыстан келеді. Бәстің жайын ұққан соң, ат пен сиырды бір күншілік жолға жолбарыс айдап барып, екеуін қатар тұрғызып қояды да өкіріп тұрып, кері қайтуға белгі береді.......
Ол ұшы қиыры көрінбей, көкжиекпен ұштасқан алып теңіздің жағасындағы кішкене ғана тас бөлшегі еді. Балалармен ойнағанды қатты ұнататын. Әсіресе осы кішкентай достары оны теңізге лақтырып ойнаған кезде қалай қуанатынын білсеңдер ғой! Оған күні бойы самсыған күн астында жату оңай еместі әрине. Теңізге шөлп......
