Алыстағы бір ауылда жесір қалған жүкті әйел өзіне серік болсын деп таудағы жаралы ақ тышқанды (күзен) асырап алады. Ақ тышқан әйелдің қасынан бір сәтте де айырылмапты. Қаншалықты үй жануары болмаса да, барынша тіл алғыш болады. Бірнеше ай өткен соң әйел босанады. Жалғыз басты әйел үшін барлық......

Үнемі ақыл беретін,

Мен үшін әкем бәйтерек.

Әкенің алып тәрбиесін,

Азамат болып өсемін.

Әжем менің осындай
Шәй қайнатып беретін
Әжем менің осындай
Өлең айта білетін.

Ақша қар, ақша қар,
Аппақ болып қонасың.
Тоса қалсам қолымды
Алақаныма толасың.

Жатыр жолын жалғасып ұзақтарға,
Кейде құлап кетеді құзаттарға.
Жалтаң-жалтаң артыңа көз тастайсың.
Бас ілгері, сескенбе, адаспайсың.
Жалтаңдама, шырағым, бойыңды жи,
Күтер сені орында үйренген үй.
Сақал шықпай оралма сағынсаң да,
Мұз төсеніп, суық қар......

Күн мен Ай қатты ренжісіп бір – бірімен мәңгілікке айырылысады. Көп ұзамай олардың өз балалары дүниеге келеді. Айдың балаларын санап бітіру мүмкін емес болды. Ай өзінің жарқыраған балаларына жұлдыздар деп ат қойды. Күнді көргісі келмей балаларын ертіп ғарыш......

Әкем менің, әкешім,
Дейсің маған «көкешім».
Жыр жазады «сары қызың»,
Сағынғанда әкесін...