Тіріден өлі туады,
Өліден тірі туады.

Жұмыртқа

Судан шығады,
Судан қорқады.

Тұз

Мыжғылаймын – жаны жоқ,
Кескілеймін – қаны жоқ.

Қамыр

Адалдықты білетін
Жан достықты түсінетін
Болады тек бір адам
Түсінсен тек сен ғана.....

Ертеде бір шал мен кемпір болыпты, олардың күйеуге бермеген үш қызы бар екен. Бір күні шал кемпірге айтыпты: «Біз енді қартайдық, бұларды асырай алмаймыз, оларды тастап кетейік» – дейді. Қыздардың үшеуіне үш шелек беріп суға жібереді. Шелектердің түбі тесік екен, қыздар күн бойына шелекті толтыра алмай әуре болып жүреді. Кешке жақын үйге қайтып келсе әке-шешесі жоқ. Сонда үлкен қыз айтыпты:

— Шешем мені жақсы көрмейді екен, маған басымды тарайтын тарақ тастап кеткен жоқ, – депті. Екінші қыз айтыпты:

— Шешем мені жақсы көрмейді екен, маған айна қалдырмаған.....

Пәк пейілді парықсызды,
Пайдакүнем пайдаланғыш.
Пысық, пасық, пайдагер,
Парақорды паналағыш.

Ақ шапанын үстінен
Алты ай бойы шешпеді.
Қара шапаны үстінен
Алты ай бойы түспейді.

Қысқы ақ қар, жазғы қара жер

Бөркін ағай киеді ошырайтып.

Томарға түскен қар

Қарағайсыз, тақтасыз,
Көпір салдым балтасыз.

Мұз

Мен кішкентай көжекпін,
Қорқақ емес өжетпін.
Маған зорға .....

Жаз күнінде мысық пен қоян кез келіп, екеуі сөйлеседі. Қоян айтады: «Екеуіміз ажыраспайтын дос болалық», – депті. Сонда мысық айтады: «Олай болса, жақсы болды. Менің балаларымды сенің балаларыңның үстіне алып барайық», – дейді. Екеуі балаларын жөнелтіп, бірге жатып жүреді......

Жолбарыс бір Түлкіні ұстап алады. Түлкі құйрығын бұлаңдатып, тұмсығын жоғары көтеріп:

— Мені жей алмайсың! Мен осы орманға қожалық етуге келгенмін, – дейді.

Жолбарыс Түлкіге олай бір, былай бір қарап, сенбей:

— Мүмкін емес, – дейді.

— Сенбесең, менімен бірге орманға жүр. Ондағы барлық аңдардың менен қалай қорқатынын өз көзіңмен көр, – дейді Түлкі.

— Жарайды, көрсек көрейік! – дейді Жолбарыс.......

Мен ақылды баламын
Ананың тілін аламын
Сабағымды жақсы оқып
Кілең 5-тік аламын...

Қазақ тәуелсіздік алған күн,
Тәуелсіздік күткен күн.
Желтоқсанның ызғарына,
Беті қызарған күн.