Көмейімде булығады бір өксік,
Таңдайымда тақ ете алмай сөз қалып.
Алматының жауын шашын.....

Тынып тұрған нән шаһардың көшесі
Ауық ауық көліктермен күрсінер.
Бағанадан саулап тұрған....

Көктөбеге қараймын
Жаутаң-жаутаң жанарым.
Бұлт көшеді....

Ай құлады аспаннан айдыныма,
Қуанышты ұмыттым, қайғыны да.
Жүрегімді екіге бөліп.....

Шоқтай қызыл еріндерің асыға,
Нарттай қызыл раушан тақтың шашыңа,
Әлемдегі жалғыз....

Бір себеппен келіп қалдым бұл жаққа,
Дәм жазбады, бара алмадым ол жаққа.
Көрмесем де, көп кішілік сәлемім
Нағашымыз Махаң менен Қожаққа.
Аралап ем шығыс, батыс арасын,
Ертіс, Еділ, Сырдария даласын.
Дәм жазбады бүгінгі күн көруге
Ел-жүртымыз Баян - Шақа баласын.
Сол Шақада қажы Жүсіп дер еді,
Жақып пенен Өсіп.....

Тағы да бетіңді аштым көк дәптерім,
Күйбеңін жаза берем, соқтап ненің?!
Өз жолыма адасып.....

Періштеге жыр жазғым келгенімен,
Білмеймін, сүйдім осы пендені мен.
Жеңілгеннің мұңдасы.....

Өлең - өмір ізінің соқпақтары,
Соқпақтардың танабын от қақтады.
Өлең ғана соғып тұр.....

Бір жігіт өте ашуланшақ, тым беймаз екен. Өзінің бұл әдетінен арылу үшін көмек сұрап бір данышпанға келеді. Сонда ол жігітке іші шеге толы дорбаны беріп әр ашуланған сайын бір шегені алып бақшасындағы ең ....