Қыстағы
байсалдылық былай қалып,
Жайықтың суы
жатыр.....

Мен сонда жылап қалғам.
Сен сезбедің. Кетті ұшып жыраққа арман.
Мұның бәрі неліктен? Білесің сен -
өзіңді ұнатқаннан;
сосын, сосын жүргеннен.....

Сен келмегенде
жанталасам сезімнің тасқыны ұрып,
жанарға жас тығылып,
қоятұғын өзімді жер таба алмай,
жалғыздықтан жиналған.....

Қай жерде отырса
да қарлығашың,
сен оның
жүрегінде, жанындасың.
Сәбидей.....

Білемін:
сүйем сүйсем әйтеуір құлап-талып,
дүниенің барлығы жырақ қалып.
Сені мен мен түсінер жай туралы
көргенім жоқ ешкімге.....

Неге осы мен елпілдеп қуанбаймын?
Ілінген бе мойныма тұмардай мұң?
Қайда барсам, сумаңдап шығады алдан
шұбарлана ысылдап жылан-қайғым.
Жоқ соншалық өкінер, жылар ісім,
мені де өмір басқадай.....

"Сізге ғана
құштармын", - деп,
көп жігіттер
ғашық....

Өзіңді жерлеп келіп,
жапа-жалғыз отырмын. Меңіреумін.
Айналамда қыстыққан еңіреулі үн...
Әлем деген қап-қара бұлтқа оранып,
жердің бетін.....

Кейбіреулер мені айтып етеді үлгі,
мен күрсінем қысқартып жеке күнді.
Ертеңіме асығам, есіме алып
бұл жалғанда сенің бар екеніңді.
Өзімшіл ем не.....

Көңілің ауасындай тымық қырдың,
бәрін де ұғып тұрдым.
Жанарымнан от-ұшқын шашылғанмен,
жанымда тұнып....