Өлең - өмір ізінің соқпақтары,
Соқпақтардың танабын от қақтады.
Өлең ғана соғып тұр.....

Қасиетім де, киелім де сен,
Тұмар қып бойға түйерім де сен.
Сенесің бе, әлде.....

Ілем менің ,
Түнермегін – шерлі анам,
Сені күтіп жатыр алда кең далаң.
Мен де қалдым арман – тауға бара алмай,
Сен де қалдың арнаң толмай сорлаған.
Сен жыладың Балқашыңа.....

Қайырлы болсын сіздерге,
Бізден бұл қалған Еділ жұрт.
Қазтуған жырау
Әулие дейді.....

Саған деген сағыныш батты жанға,
Көтермейді көңілді шат-думан да.
Аспанына асыққан перизаттай,
Кете бардың оранып ақ тұманға.
Күміс бояу сәулелі.....

Тереземнен сыңсиды үні жел қыздың,
Меңіреу бақ мелшиеді тағы үнсіз.
Кеудесінен барады аунап мезгілдің,
Қары жұқа, қасіреті қалың қыс.
Әлдеқайдан келе....

Түбірім - терең, тұғырым - емен,
Тірімін әлі, Тұраным, оңда!
Ғұмырым - қыран, тұнығым - өлең,
Құбылам - қағба, құраным қолда.
Сері де менмін....

Тұңғыш рет мектепке жайнап барып,
Тұңғыш рет бұрқандым қайнап барып.
Алты жаста есімде.....

Шалқайғанның ханымын, хақтың ғана құлымын,
Азуымды жаныдым, айға қарап ұлыдым.
Мұқағали мұңымын, Махамбеттің....

Ақпанның соңы – ақ қардың соры,
Бақтардың бәрін жылатқан.
Сусиды көрпе жапқан күлтелі,
Сыңсиды сылқым.....