Махаббат хикаясы: Өмір белестері
Әңгімемді неден бастарымды да білмеймін....Анадан жаман болып тумайды ешкім.Жаратушы иеміз кейбір адамдарға жан сұлулығы мен тән сұлулығын қатар берсе, кейбіреулері әдемі бола тұра өзіндік қиыншылықтары болады.
Жақсы мінез, жарқын жүрек,парасат,
һәм денсаулық, әркімге де жарасад
Алла кімге бұл төртеуін сыйласа,
Ол өмірден табар мәңгі рақат демекші адамның төрт құбыласы тең болса,одан бақытты адам жоқ шығар. Анамның мейірімге толы жүрегімен дарытқан тәрбиесі бала санасына құрсақта жатқанымда-ақ алғам.Мен қарапайым қазақ қыздарына тән мінезді де қылықты қызбын. Бірақ сыртым бүтін болғанмен, ішімде от алауы жанып жатқанын кім білсін. Олай дейтін себебім-менің денсаулығым нашар. Жиі ауырамын. Оң жақ құлағымның дұрыс естумеушілігі бар. Тағдыр басқа не жазса да,адам одан айналып өте алмайды екем.Мұның өзі қандай -қиямет екенін ауырған адам ғана білетін шығар. Сондықтан болар, адамдармен тіл табысқанда өзімді төмен санаймын және де өзімді алшақ ұстауға тырысам.Түндерім ылғи жылаумен өтетінін менен басқа ешкім білмейді.
Қандай жағдай болса да,өзімді басуға талпынғанмен жүректегі жара жазылмайды екен. Сондықтан да болар мен бәрінен күдерімді үзгенмін.Тіпті мен біреуді ұнатсам да, ол махаббатымнан айрылуға мәжбүрмін. Ендігі адамдардың мақсаты -бақытты отбасы болу болса, менің мақсатым тәжірибелі дәрігер болып,халыққа қызмет етуім деп ойлаймын.Бірақ та дәрігердің оқуын оқи отыра неге емделмейді деген сұрақ туындауы мүмкін.бірақ кейьір кездері адамның шешілмейтін қиындықтары болады екен.Қандай емді қолдансам да көмегі тимей жатыр,тіпті айтудың өзі мен үшін ұят. Сіздермен тек мұң-шерімді бөліскім келді.Қазіргі кезде өмір мен үшін бос кеңістік,дүние сияқты. Қазір жападан жалғыз күй кешудемін.
Жақсы мінез, жарқын жүрек,парасат,
һәм денсаулық, әркімге де жарасад
Алла кімге бұл төртеуін сыйласа,
Ол өмірден табар мәңгі рақат демекші адамның төрт құбыласы тең болса,одан бақытты адам жоқ шығар. Анамның мейірімге толы жүрегімен дарытқан тәрбиесі бала санасына құрсақта жатқанымда-ақ алғам.Мен қарапайым қазақ қыздарына тән мінезді де қылықты қызбын. Бірақ сыртым бүтін болғанмен, ішімде от алауы жанып жатқанын кім білсін. Олай дейтін себебім-менің денсаулығым нашар. Жиі ауырамын. Оң жақ құлағымның дұрыс естумеушілігі бар. Тағдыр басқа не жазса да,адам одан айналып өте алмайды екем.Мұның өзі қандай -қиямет екенін ауырған адам ғана білетін шығар. Сондықтан болар, адамдармен тіл табысқанда өзімді төмен санаймын және де өзімді алшақ ұстауға тырысам.Түндерім ылғи жылаумен өтетінін менен басқа ешкім білмейді.
Қандай жағдай болса да,өзімді басуға талпынғанмен жүректегі жара жазылмайды екен. Сондықтан да болар мен бәрінен күдерімді үзгенмін.Тіпті мен біреуді ұнатсам да, ол махаббатымнан айрылуға мәжбүрмін. Ендігі адамдардың мақсаты -бақытты отбасы болу болса, менің мақсатым тәжірибелі дәрігер болып,халыққа қызмет етуім деп ойлаймын.Бірақ та дәрігердің оқуын оқи отыра неге емделмейді деген сұрақ туындауы мүмкін.бірақ кейьір кездері адамның шешілмейтін қиындықтары болады екен.Қандай емді қолдансам да көмегі тимей жатыр,тіпті айтудың өзі мен үшін ұят. Сіздермен тек мұң-шерімді бөліскім келді.Қазіргі кезде өмір мен үшін бос кеңістік,дүние сияқты. Қазір жападан жалғыз күй кешудемін.
Мақала ұнаса, бөлісіңіз:
Іздеп көріңіз: