Махаббат хикаясы: Махаббатсыз өмір - бос

"Махаббатсыз өмір - бос" - деп Абай атамыз тегін айтпаған гой... Менің өмірімде де әрине сол ғажайып сезім болды. Ол сезім сол кезде жауапсыз әрі мені іштей қинасада мен осы сезімді бастан кешіргенім үшін тағдырыма ризамын. Ол жанды осыдан 3 жыл бұрын кездестірдім мен сүйгеніммен мені сүйген жоқ. Оны іштей сезініп білетінмін. Біз жүрдік жылға жақын араластық сүймесе деп оған өз махаббатымды сыйладым және барлық сөздеріне де істеріне де көндіктім. Тіпті менімен қатар басқа қызға барып жүрсе де (әрине маған айтқан жоқ онысын) бірақ іштей кез келген әйел адамзаты сезеді ғой ешнәрсе білмегендей жүре бердім. Ойлап отқан шығарсыздар намыссыз деп жо - жоқ тек мен ол адамның қасында болғым келді махаббат жылылық сыйлағым келді.

Мені алдады пайдаланды деп айтпаймын әр жасаған іс әрекетеріме толықтай жауап бере аламын. Өзіңді жігіт алдап не колданып жүрсе кез келген қыз сезіді гой, және оған еш өкпем жоқ. Мен тек үмітпен бір күні ол жігітте де сез ім оянады деумен өзімді өзім жұбаттым. Қыдырды , ішті, кетіп қалды, қайтып келді. Міне солай бір жылға жақын уақыт өтті, ал мен болсам ол жанға әр түн бойы өлең шығарып смс жазып оған уақытта беріп еркіндіктіде бердім. Тергеген де сынағанда кетіп қалған кезі жалынған да жокпын. Тек күттім үндемедім ауырған сәттері не қиналған сәттері ол адамның жанынан бірінші болып табылатын едім...

Бірақ "үлкен шыдамдылықпен сүйген адам - үнсіз әрі мәңгіге кетеді" деп бекер айтпаған мен осылай үнсіздікпен оның өмірінен қалай алыстап кеткенімді ол жансыз өмір сүруге үйреніп кеткенімді байқамайда қалыппын. Оқуға түсіп жұмысқа кіріп жаңа достар тауып өмірім өзгере түсті. Оған деген сезімімді терең жүрегіме сақтап қойдым. Жылы естеліктер ғана қалды. Ең қызығы міне 2 жыл өткеннен соң ол адам алдыма қайтып келді. Қазір маған "мені сендей ешкім түсініп, суймепті, сол кеде қателік жасадым " деп тіпті үйленуге де ұсыныс жасады. Ол жанды түсінуге болады, әрине өзіңді сүйсе ылғи жаныңнан табылса еш бетіңнен қақпаса ондай адам әрине кез келген адамға керек. Бірақ мен адал шынайы шыдамдылықпен сүйе алсамда мен кешіріп білмейді екенмін. Себебі адамды сүймесеңде ең болмаса саган деген сезімін сыйлай білу керек. Әттең кейбір жандар оны кеш түсінеді.... Бірақ мен дәл сол адамды сүйгендей енді ешкімді сүймейтін сияқтымын. Себебі махаббат тек бір ғана рет беріледі. Соны уакытынды аялап түсіне білу керек.