Жұмбақтар жауабымен: Егіс пен өсімдіктер өлкесі (1)

16.10.2012

Тасты жапқан түк кілем,
Тамыры жоқ, мүк кілең.
Қына

Тасты тесіп, күресіп,
Терең жайып тамырын.
Ақ күлгін шөп тұр өсіп,
Қарсы ап дәйім таң нұрын.
Тау гүлі

Шөлде
Гүлдейді, құлпырады,
Суда
Өмірі қырқылады.
Сексеуіл

Әсем гүлді өсімдік,
Жыл бойы тұрады.
Жапырағы көгеріп,
Салтанат та құрады,
Гүлшоқ болып өріліп.
Лавр

Жазғы киімі жасыл,
Қысқы киімі ақшыл.
Қар жамылған ағаш

Жасыл болып жыпырлап өнеді,
Сары болып үзіліп семеді.
Жапырақтар

Қысы-жазы шешпейтін,
Көйлегі бар жасылдан.
Өзгертпейді еш кейпін,
Жаралғандай асылдан.
Шырша

Ағаштардың көркемі,
Мәңгі жасыл бұтағы.
Мекен ғып тау-өлкені,
Кәусар ауа жұтады.
Шырша

Дауылға нық күші,
Ағаштың мықтысы.
Емен

Күн нұрымен піседі,
Уылжып қолға түседі.
Жеміс

Үйі де жоқ,
Күйі де жоқ.
Бірақ
Жауыннан да,
Дауылдан да,
Қымсынбайды.
Ыстыққа да,
Суыққа да,
Шын шыдайды.
Шешуін айта ғой,
Балалар білсін жайды.
Өсімдіктер

Сырнайынан төгіп жыр,
Күнге сәлем беріп тұр.
Күнбағыс

Күнді аңдып шалқалап,
Гүлмен жапқан қалқалап,
Бақшада өскен теректің,
Дәндерінен май тамар,
Шағып жеген нәр табар.
Күнбағыс

Көрсең өскен желісін,
Жапырағы қазтабан.
Мөлдір қара жемісін,
Қыста емес, жаз табам.
Қарақат

Түбі толған құмалақ.
Картоп

Доптар жатыр желісі бар,
Қабат-қабат терісі бар.
Орамжапырақ

Іші аумаған жүгері,
Түрі-түсі алмадай,
Ойымның жоқ бүгері,
Жесең бал деп қалмағай.
Анар

Қызыл күрең түрі бар,
Тебіндеген бүрі бар.
Піскен кезде қаулайды,
Алтыннан бір аумайды,
Бал татыған нәрі бар,
Онда емнің бәрі бар.
Шабдалы

Суық ұрса бүрлейді,
Көктем шыға гүлдейді.
Күнге басын иеді,
Мол шуақты сүйеді.
Күте білсең бабымен,
Өнім берер қабымен,
Қызыл, сары түйіні,
Витаминдер жиыны.
Алша

Тіл үйірген дәмі бар,
Сары алтын түс — сәні бар.
Шақсаң егер кептіріп,
Сүйегінің дәні бар,
Баққа тұрар сән беріп,
Алқа етіп тізіп ал.
Өрік

Желілері жайылып,
Жол-жол болып жатады.
Күн нұрына бой ұрып,
Жердің нәрін татады,
Жасыл шатыр астында,
Кететіндей үзіліп,
Тұр көп маржан тасындай,
Мойыл моншақ тізіліп.
Жүзім

Табаны суды сүйеді,
Қабағы күнге күйеді.
Күріш

Біреуін бердім,
Онын тердім.
Тұқым

Тегіс жер кесілді,
Арқандай есілді.
Жыртылған жер

Ұзақтан қарасам аппақ,
Қасына барсам шапшақ
Жеп қарасам балдай,
Ұстап қарасам талдай.
Кеурек

Алыстан қарасаң қара,
Жақындасаң бала.
Ұстаған таяқ,
Жесең тамақ.
Кеурек

Өз елімде ел едім,
Желпілдеген жел едім.
Қырғызға түстім қиылдым,
Қырық жерімнен буылдым.
Ши

Бір-ақ жерде жасында
Тұрды оранып жасылға.
Қартайғанда сарғайды,
Кезіп кетті сай-сайды.
Қаңбақ

Бар екен бір асыл зат жерден өнген,
Кезуге жер дүниені өзі көнген.
Барады дөңгеленіп тор жорғадай,
Айдалада жүруге тым-ақ жөндем.
Қаңбақ

Әкесінен баласы бұрын туады.
Шөмеле

Ұзын-ұзын ұзарды,
Іші неге қызарды,
Аузы-басын түк басып
Басы неге мұңайды?
Қонақ деген шөп

Айға, күнге көрінбес,
Ағашпенен тепе-тең.
Ағаштың өзегі

Ол өзі мекен еткен жаһан дала,
Атасы, анасымен біреу ғана.
Қысында бар баласы кетіп бітсе,
Жазында қайта бітер сансыз бала.
Ағаш және жапырақ

Қыс болса ұзын бойлы жалғыз тұрған,
Жаз болса түрлі құстар келіп қонған.
Қысты күні киімсіз, жазда киімді,
Жыбырлап түрлі жәндік соған толған.
Ағаштың жапырағы

Өсіп тұрған бұл не,
Жаз болса жайнап,
Саясында ән салып,
Құстар жүрген сайрап.
Салқын түссе шешіліп,
Қалады өзі жайрап.
Ағаш

Ана ауылдың кемпірі өлді деген немене,
Топыраққа томпайтып көмді деген немене.
Анасы сол күйінде өліп қалады,
Балалары шуылдап толып болады.
Картоп

Сары балам ішкері,
Сақалдары тысқары.
Сәбіз

Қызыл, қызыл, қызыл қыз,
Бұрымы кеткен ұзын қыз.
Өзі ұйқыға батады,
Бұрымы сыртта жатады.
Сәбіз

Бір анадан жүз бала,
Жүзі де боз бала.
Жүзім

Атасы бүкір қожа,
Анасы жайма шелпек.
Баласы шырын, шекер,
Бір сабақта ғұж-ғұж жентек.
Жүзім

Арбайған әкесі бар,
Тарбайған шешесі бар.
Шие ағашы

Болған соң түсі қызыл, түсі шұбар ,
Адамзат жеп көруге оны құмар.
Тегінде өне бойы болып тұрмас,
Біраз ғана боп тұрар уақтысы бар.
Бүлдірген

Қыналы бармақ,
Жез оймақ.
Бүлдірген

Үстіне тігіп көк шатыр,
Астында қызғылт дәу жатыр.
Қызылша

Бар еді бір жұмбағым аты бүрлен,
Шіркінді нәпсі қойып шешіндірген.
Ішінде бір нәрсе бар дүмбірлеген,
Оны аламыз деп қылдық талап.
Алалмай бір қыдыру тұрдық қарап,
Отыз кісі жиылып алсақ қарап,
Нәрсесі ішіндегі доп-домалақ.
Өрік

Мәуе ішінде тас,
Тас ішінде ас.
Өрік

Кішкене қозымның асы дәмді.
Пісте жаңғақ

Сырты тас, іші қуыс бөлек-бөлек,
Базардан оны сатып алса керек.
Алған жанға тағамдық пайдасы бар,
Шешіп бер, жұмбағымды болсаң зерек.
Жаңғақ

Бір арқанда отыз қой байлаулы жатыр.
Қауын

Алуан түрлі түсі бар, сырты қатты,
Адамзат жеуге құмар, өзі тәтті.
Тоқсан күнде толықсып, күні бітіп,
Есепсіз ақты-қара бала тапты.
Қауын, қарбыз

Доп

Мақала ұнаса, бөлісіңіз: