Эссе: Тіл мәртебесі-ел мерейі

Тіл-адам баласы пайда болғаннан бері қолданыста жүрген, бізге заманауи өзгеріп келген асыл қазына. Тілсіз бір күнді елестету мүмкін емес. Себебі, бұл біздің өмірімізге әбден араласып кеткен, біздің байланысу құралымыз. Мен қазақ ұрпағы болғандықтан тіл арасынан қазақ тілі мен үшін әлемдегі ең күрделі әрі әдемі сөздерімен айтарын тұспалдап айтатын ерекше тіл. Қазақ тілінің күрделі,әдемі,тұспалдағыш болғаны соншалық қазақтардың өзі қазақша бұлбұлдай сайрай алмайды.

Біз қазіргі кезден тілге аса қатты назар аударамыз. Себебі қазір білім мен ғылымның әбден дамып, шегінен асып кетіп тұрған заманда өмір сүріп жатырмыз. Бұл үлкен мәртебе. Қазақстан Республикасы да заманымызға сай үш тіл меңгеріліп жатыр. Яғни, Қазақстандағы әр бала өз заманына сай білімді деуге болады. Бірақ, "өзге тілдің бәрін біл, өз тіліңді құрметте" деген-ді. Осыны естен тыса шығармау міндет.

Әлем танитын ел болып, бірігу үшін өз тілімізде сайрап тұру қажет. Көп жылдар бойы есте сақталып, ана тілін ерекше сүйген патриоттардың, ата-бабамыздың, аталарымыздың насихаты, шежіресі, кітаптары қазір сақтаулы. Олар әр қазақ қалалары мен ауылдарының мемктебі мен кітапханаларының алтын төрінен орын алып, болашағы жарқын елдің ұрпақтары сол кітаптан білім алуда.

Кезінде тіл азаттығы үшін күрескендері де қаншама. Мағжан, Сәбит т. б. патриоттарының арқасында еркін тілде сөйлейміз. Бірақ, біз әлі күресіп жүрген тәріздіміз. Себебі, қазақ тілімізді білмей тұрып, Қазақстанда тұруымыз қиын болады-ау. Тұспалдамай тоқсан ауыз сөздің тобықтай түйінін айтар болсам біз қанша жерден қандай заманда өмір сүрсек те өз тіліміздің қадірін түсінуіміз керек. Қандай ел болса да ең бірінші сыналатыны халқының ана тілін қаншалықты құрметтеуі. Себебі, сырт келген адам немесе басқа тілде сөйлейтін адам "бұл елдің адамдары нағыз патриот екен ғой. Бұндай патриот елде тұрып өзге тілде сайрасам олар жаман көзқараста қалар"-дегендей ойлап, олар да қазақша сайрап кетпесіне кім кепіл?