Шығарма: Қамқорлық

Мен 4-ші сыныпта оқимын. Мектепке бару үшін үнемі кең көшеден өтемін. Бір күні әдеттегідей сол көшеден өтпекші болдым, жолдың қақ ортасында машинаға қағылып қалған итті көрдім. Жаныңда үш күшігі бар екен. Бейшара күшіктерге жаным ашып кетті. Оларды үйге алып бардым. Сүт беріп, үлкен қораптан үйшік жасап бердім. Енелерін жоқтамас үшін өзімше қамқоршылары болуға тырыстым.

Қызығы олардың жетім екендері қаперлеріне де кіріп шықпайды. Тамаққа тойып алып, бір-бірімен ойнап, жабысып ұйықтап кетеді.

Жануарлардың адам баласына айырмашылығы да осы шығар. Бір жағынан олардың жануар екендігіне қуандым.

Әйтпесе жетімдікті сезініп, қиналар еді. Табиғат заңдылығы деген осы шығар!