Өлеңдер

Жалғыз деген жармаспай қатал атқа
Сағат пен күн сағынып қатар апта
Бал аршаның тәп-тәтті жемісіндей
Бар аңсарым ауып жүр махаббатқа

Жүрегімді жатқызбай тұншығумен,
Қалыс қалып бойында қымсыну кем
Тағдыр маған тартуын....

Шарап, сенде бар жүзімнің ашу, кегі, ызасы.
Саған басын тұрады иіп дастарханның жүз асы.
Жасайсың сен ырду-дырду той-тамаша, сауық кеш,
Сол сауықты өзің және бірінші боп бұзасың.

Мұнша шақар болады деп кім ойлаған жүзімді.
Шарап, сені жеңемін деп талай мықты кіжінді.
Бірақ сен пілдің өзін бірте....

Әр түрлі өлең өсіп көгеріңкі
Мақпалдай төсеп салған қайран жерім.
Мақпалдай көгеріңкі төсеп салған,
Жәннеттей десем мислі емес жалған.
Жап-жасыл жер......

Жақсы қыз бозбалаға пар болғандай,
Жiгiтi душар болса, жар болғандай!
Теңi емес бiр жауызға (пасыққа) берсе егер (агер),
Көңiлi көтерiлмей, зар болғандай!

Ғұмыры қызықлықтан зайғы болып,
Мысалы кең дүниесi тар болғандай!
Жетпейтiн төстiгiне....

Сыпырылсын жалған күлкі, маскалар!
Семсер ажал масканы емес,
Басты алар!
Ертең мынау көк теректер түбінде
Біз болмаймыз,
Табысады басқалар.

Кемеңгерлер,
Жайсаңдар.....

Бақыт — құс ұшып жүрген қолға түспес,
Билеуге оны ешкімнің күші жетпес.
Қолыңа құдай айдап бір қондырса,
Барам деп мен анаған ұшып кетпес.

Толғай-толғай жүгірген,
Топырақты суырған,
Ертеден салса, кешке озған,
Ылдидан салса, төске озған
Томаға көзді қасқа....

Босқанда - ел-жұрт боздаған!
Ескі әнді, шеше, қозғама!
Елестеп маған өтеді:
Кұлазып жатқан боз дала,
Ескі әнді, шеше, қозғама?!
Қызда да, қыршын ұлда да,
Ұлыған неткен....

Мен таңсықпын тұяғы мен тұлпардың,
Топшысына қыран бүркіт,
Сұңқардың.
Құмыраның қыл мойны мен
Қылышқа
Қашап жазған қайсар.....

Ей, Тілеміс, Тілеміс!
Тілің мірдің оғындай.
Тиіп кетсе, күйдірген
Сексеуілдің....