Өлеңдер

Ғазал көктемім, жазар көктемім!
Қайдасың? Сенсіз мазам жоқ менің.
Сабырым қашып сағынып жүрмін,
Көліме қонып қаз әндеткенін,
Жеріме келіп жаз әндеткенін...

Аңсаған үлбір үкілі бақты,
Мендік жүректің....

Оу, ием менің,
Өзіңнен бұрын жаралғам.
Алдымен — менмін,
Сонан соң — сенсің жаралған.
Басың мен миың, ақылың, есің, кимылың,
Аяқ пен колың —
Барлығы менен....

Еңбек дәмін татпаған дәм біліп пе?!
Қалай айтып ұқтырам әңгүдікке!
Айналдырсаң уақытты ащы терге,
Айналмақ тер уақыттай....

Шеп, шеп, шеп, шөжелерім,
Шеп, шеп, шеп, шеп, шөжелерім!
Мамық жүнді шөжелерім,
Нәзік үнді шөжелерім.
Кек шалғында жайылыңдар,
Тез,келіңдер,жайылым.....

Аяғыңды аңдап бас, ей Жақсылық!
Өз басыңда жының бар бір бақсылық.
Борышқорлық - адамға қиын нәрсе,
Әрқайда өсіткізеді мал тапшылық.

Әйелдердің күні дейді бұл күнді,
Бақтар жайнап, сайратады бұлбұлды.
Еркек түгел еркелерге берем деп,
Қолдарына ұстап апты бір гүлді.
Осынау күн - беделі бір өскен күн,
Жұрттың бәрін мен өзіме дос көрдім.
Қай қияға жұмсаса да баратын,
Әйелдерге антын бұзбас....

Қаздар қайтып барады мекеніне,
(Қанаты бар мақұлық кетеді де).
Қаз-қаз басып, қалтырап қария тұр
Дәрмені жоқ таяғын көтеруге.
Қарашаның қалықтап желіменен,
Қаздар кетті қоштасып көліменен,
Қайтқан құстың.....

Анадан алғаш туғанымда,
Жыладым неге дабыстап.
Кiндiктi кесiп қиғанында,
Анамнан кеттiм алыстап.

Ақ бұйымға орап алғанында,
Құндаққа қойды таңып сап.
Жып-жылы суға....

Екі жылқы алдырдым
Майтөбенің жонынан.
Бергеңім жоқ қолымнан,,
Ұры әкетті торыған.
Ізі осылай...

Әдірә қалған Нарынның
Теңіз деген суы бар,
Жағасында жағалай біткен
Қамыс деген нуы бар.
Еңіреген ердің қолында
Жібектен желбіретіп....