Өлеңдер

Ашық аспан, таза ауа,
Айнала қар етектен.
Екі бала түс ауа.....

Динозавp алыптығы үшін ерте жойылды,
Сан мыңдаған майда сойыл оған қарсы қойылды.
Тарақандар динозаврлардан бұрын күн кешкен.
Әлі ғұмыр сүріп жатыр,
Тірлік-салты жүріп жатыр,
Алыптықтың неге қажет екендігін білместен.....

Кейбiреу бездi дейдi елден менi,
Есалаң айтады екен сезiп ненi.
Хақиқатты танитын баста ми жоқ,
Ондайлардың сау емес анық денi.....

Майдангер Ата,соғыста болдың қанқұйлы,
Шайқасқа түсіп,сұмдықты көрдің сан қилы.
Неліктен Ата,не үшін сонда боздақтар,
Аянбай шауып,ажалын тауып жан қиды?..

Қартайдыңдар-ау,қызығымен ебіл – себілдің,
«Ура!»- дан басқа кезінде....

Сен шақырсаң, мен бармай,
Мен шақырсам, сен келмей,
Төбелескен жандардай,
Ерегескен елдердей, .....

Сен өзің туғаныңнан маймақ едің,
Есіл бойын Көкшолақпен жайлап едің.
Қаңғырып Қызылжардың көшесінде.....

Кім едің арқада қос бұрымың бай,
Сәулелі жан жоқ еді бұрын мұндай,
Қараңғы сарайымның түкпіріне
Құлаған күннің алтын сынығындай
Қалқам-ау, қалай еді көз қарасың?
Не деген әсем туыс, әз баласың ......

Бойымда қайнап кекті ашу,
Қаһарын төкті домбырам.
Өлеңім от пен у шашты,
Шапшыған бойда қызды қан!
Арқырап аққан өзендей,
Тасыды ашу аулымнан.....

Қараймын да — қараймын
Қай-қайдағы өмірге:
Еске түсер талай күн
Өткен менің елімде —
Ел басына күн туса
Ер аттанған өлімге;
Көк найзасын қолға алып,
Семсер байлап беліне; ....

Туды-өлді
Туды-өлді ұл тағы.
Түнек тірлік.
Атпай қойды құл таңы.
Өзі түгіл,
Сөзін қамап халықтың
Жарлық берді Түркияның сұлтаны.
— Сақ болмасам патшамын мен несіне?!
Тақ болмаса,
Бақ болмайды несібе!.....