Өлеңдер

Қайраулы қылыш, найзадан,
Қаһарлы сөзі найзағай,
Талайдан мәлім ол маған:
Тәрбие сөзден талмаған,
Жеңіспен айтып даңқты.....

Біржола өлген ескі өмір тұмауратқан,
Біржола өшкен ескі жұрт қылау жапқан.
«Әулие тас» атанған жерге келіп,
Басын жаңа қазақтар құрап жатқан...
Асқар-асқар таулардың арасына .....

Шайқалып нұр,
Маужыраған мамырдан май тамып тұр.
Жайқалып қыр,
Тауға соққан боз сағым қайта ағып тұр.
Айталық сыр,
Серуендеп, жүр қалқам, қайталық бір.
Сырласайық,
Қызғалдақты иіскеп, бір жасайық,
Қыр басайық, .....

Қосылып, бірнеше адам ортақтасып,
Үй салып, ортасынан дүкен ашып,
Саудасы жұғымды боп, байып әбден,
Шат болып, көңілдері судай тасып,
Ақшаны төбедей ғып үйіп қойып,
Үлесіп отыр еді шуылдасып .....

Көкірегің күрілдеп,
Көздің алды іріңдеп,
Қаз-қаз басқан баладай,
Буындарың дірілдеп;.....

Ірікпей, билей алмай сезім легін,
Келеді өлең жазып, көз ілмегім.
Боранда отырайын боп-боз болып,
Боздатып қара өлеңнің боз інгенін.
Қатты жел кар үйірсе бұрқыратып,
Оқысын өлеңімді жұрт ұнатып.
Өлең бе тыңдаушының жүрегіне
Жетпесе сан-сүйекті сырқыратып.......

"Жасаған, әуелі халықты аман сақта,
халық ішінде қалқайтып бізді аман сақта".
(Әжемнің ұйықтар алдындағы дұғасынан)
Өз Отанын келетін танытқысы,
Халықта көп кеудесі жарық кісі.
Халық даусы қашанда айбынды, асқақ,
Қай кезде де қаһарлы халық күші.......

Арғымаққа оқ тиді,
Қыл майқанның түбінен.
Аймәдетке оқ тиді,
Отыз екі омыртқаның буынына.....

Ауылым тұрған көктеп,
Асы жайлап,
Пендені жүреді екен нәсіп айдап.
Бөктерге жазға салым түсіп қонып,
Қой қоздап ақ шықты ғой, сүтке аймақ.
Ауылым Асы жайлап,
Түрген көктеп,
Жүр едім жауыр кер биеге жем-қом ептеп......

Ол енді жоқ ...
Маған мәңгі болды арман.
Армандаумен өтер ме екем жалғаннан ?
Бағаламас баға жетпес сезімді,
Құдай - ау ол құлаққа ілмес сөзімді,
Тауысатын таусылмайтын төзімді,
Күндерім ай.......