Өлеңдер

Сені күткен көп заман,
«Ал аймала, мә, төсім.
Мә, мойыным, тамағым,
Сүйемісің, не етесін?
Аяңқырап аймала,
Қан шығарып кетерсін...»
Дегенге бір келсеңші,
Өйткені мен өлдім-ғой.
Апырым-ай, тас екенсің.....

Жер жырттық, қайнады еңбек, егіс салдық,
Жарыспен еңбек жазын біз қарсы алдық.
Қыртысын қара жердің қарыс айырып,
Қажымай жер қазынасы қабын жардық.
Далада асыр салдық ойын, тойдай .....

Айтшы маған, Жастық шағым, жалынды,
Бердім саған кеудемдегі арымды.
Бердім саған арманымның оттарын,
Бірақ сенің бола алдым ба мақтаның?
Жастық шақ:
Тапқаныңда мен сүйетін әнді сен,
Мақтанышым болар едің мәңгі сен!....

Бейбітшілік осы - деп
Тарттық біз талай шеруді
Жүзімізден бірақта
Жасандылық көрінді.

Көлегейлеп көзіңді
Сөйлеп берді....

Мақсат биік,
Сол билеп алды мені,
Жазам деген ойларым жанды жеді.
Шабайыншы көтеріп көк дауылды,
Арғымағым тәкаппар,
Алғыр еді.

Арғымағым
Шайнаған ауыздығың,
Қалып жатсын ....

Мазасызбын.
Аңсады жаным қырды,
Сағындырды балалық шағым нұрлы.
Желіктірді жастығым аздап-аздап,
Бұраң-бұраң жолдармен....

Жүрегім жыршы домбыра —
Бахытты қартың Жамбыл, мен!
Естиді Отан даусымды,
Бөгелме, Жамбыл, сөйлеуден!
Оралдан асып, даладан,
Еділден асып айқара. .....

Домбыра алып, ел кезіп,
Тұманды күнде мен безіп,
Кешегі жүрген шағымда:
Күннің батқан жағында, —
Секілді менің руым
Өмірдің көрген құйынын, —
Бар екені қандай жер,
Бар екені қандай ел
Сезілген күңгірт Жамбылға.....

Сұмдығымен дүниені қараң ғып,
Сальериді жаратыпты сараңдық.
Алдап-сулап,
Ағыл-тегіл дарынның
Асты-үстіне түсіп отыр арамдық.
Жылы сөзге келген ылғи жарымай.....

Қала кірді түсіме,
Мүмкін емес жеңуге,
Барлық елі ғаламның жабыла оған төнуде.
Мекені екен Достардың .....