Өлеңдер

Жел тұрып күзгі салқын таза ауадан.
Түңлігін киіз үйдің мазалаған.
Әкесі қой күзетіп, мылтық атса,
Жас сәби үйде жатып мәз-ау оған. .....

Шау тартып қалыпсың-ау, қайран шабыт!
Жүруші ең кейбір жерде ойран салып,
Жүруші ең кейбір жерде сайран салып,
Шау тартып қалыпсың-ау қайран шабыт! .....

— Көк-ек,
Кө-кек,
Кө-кек!— деп,
Күні бойы секектеп,
Өзін өзі кекеткен
Не күтесің Көкектен!
Ақылы оның ауысқан!—
Деді суайт Сауысқан.
— Ұрлықпенен күнелткен,
Төңірегін түңілткен
Сауысқан да құс боп па,
Талтаңдаған қыстақта?!—
Деді Қарға,— От басын .....

Жүрші, жаным,
сапарларға шығайық, құлшынамын.
Кең далаға үйренген қайран басым,
мынау күңгірт бөлмеде тұншығамын.
Қол ұстасып,
меніменен ұзақ жол, жорыққа шық.....

Бір ыстық леп аспанда да,
Таста да.
Көлеңке де болмай қалды баспана.
Күн батарда алай-дүлей құбылды
Күнұзаққа күйіп тұрған астана.
Не болғанын үлгермедік біз ұғып. .....

Ал енді қоштасайық, сардар аға.
Мен ертең кетем ұшып сардалама,
Қыранның қырандығы - кең далада,
Қыранның қырандығы - тауда ғана.
Мен ертең кетем ұшып сардалама. .....

Нeге шықсын домбыра
Жаңадан шек тақпаса,
Таққанынан не пайда,
Бабыменен қақпаса,
Құр қағудан не пайда,
Ән менен күй таппаса.
Құйқылжыған кұс әуез,....

Қойсын ба мыс жебедей жұрт наласы –
не мықтың жетіп тұрған бұлтқа басы
қалпақтай ұшар бір күн көз ашқанша,
тайғанап қара жерден құт тағасы.
Шалқаңнан түсіп оңбай жатқаныңда....

(әзіл-шыны аралас)
Танысым бар, келіңдер, танысыңдар,
Байлық жетсе жарасып табысыңдар.
Кедей болсаң қол созып, сәлем беріп,
Көмектес деп жақындап, жабысыңдар.

Салған үйі үш қабат зәулім сарай,
Ғажап екен, еріксіз бердім қарай.
Ала білген Алладан....

Ғашықпын мен осынау жұмыр жерге,
Құстар ән сап,
Жылғалар жүгіргенде,
Үміт болып, көктем, сен жақындайсың,
Аязынан ақпанның түңілгенде.

Қандай сұлу,
Жұмыр жер керім еді?!
Түні тіпті нұрлы...