Өлеңдер

Жазда бітіп,күзде келді аяңдап
күн қысқарып салқын түсті баяулап,
салқын жаңбыр себелейді ақырын
кетіп барат,жазда артына қарайлап.

Балалардың сабағы да,жақын қалды таяды
балалар да,мектеп жаққа алаңдаумен қарады,
ойындарын қимай қимай....

(Жапон поэзиясынан)
Бұл жалғанды қой, тегі,
Суалған гүлдей солмақ жұрт .....

Балқытып бақыт ұйып елге, жерге,
Жасарған мен Жамбылмын елмен бірге.
Келді дос, сүйсіндірді көңілім хош,
Махаббат, қою достық қалың елде. .....

Мен сені жақсы көрем, қызым, өрен,
Өзіңсің өмірдегі қызық өлең,
Ашылып, не ыңғайсыз жатыр ма деп,
Қараймын түнде тұрып жүзіңе мен.
Нәзіксің, бар салмағың гүлдей-ақ қой,
Тағы да мені жеті түнде оятты ой.
Уыздай аппақ жүзің қандай тыныш,
Ұйықтай ғой, мен оянсам, білмей-ақ қой.
Ойлаймын біздер және сен туралы,
Белгісіз алда қандай жол тұрғаны.......

Ақын болдың маңдайыңа бақ дарып,
Абыроймен жүрсін, оны атқарып,
Деп ауылдың адамдары
Көңілге
Келгендерін айтып жатыр ақтарып. .....

Неден біз өттік?
Ал неден өтпедік?!...
Басында бірге және де көп едік.
Жыр тепкен сызға,
Көп жүрек....

Қапырық бәрі;
Көңілім де менің қапырық,
Емендер анау,
Жапырақтары шашылып,
Қайындар әне
Бөксесін жерге батырып, .....

Луизианда емен көрдім,
Бұтағынан мүк салбырап,
далада тур серіксіз,
Күңіренткен жапырағы сылдырайды еріксіз.
Майсыпайтын бұп-бұжыр, қайсар менен аумайды,
Уа, ғажап!
Жапа-жалғыз қалай өмірін жалғайды?!
Тіпті алаңсыз, жапырағына
жан береді, қаулайды .....

Көбірек қыста дауылдар,
Азырақ жазда жауындар
Болатын сонау алыста
Үшарал дейтін ауыл бар.......

Жетімсіреп, жем іздеп балапанға,
Жалғыз көкек жүретін жаға талда.
Әлдекімді жоқтайтын күн батарда,
Әлдекімді жоқтайтын таң атарда.
Иесіз қалған, бұзылған тамға барып,
Қонушы еді, қонағын қамдап алып.
Жоқтаушы еді оңаша отырып ап,
Оқшау шетте ұясы, талда қалып. .....