Өлеңдер

Соққы болды, сотпардан оқтар ұшты'
Оқтар келіп жүрегімді тіліп кетті.
Сізімімді аямай қорлап кетті,
Маxаббатқа құрғыр-ай қол қойылды.!

Қатты батты
Жүрегіме бір сезім шарпылатты,
Аяқ астты шаң етті....

Айтарымды айтқыштар айтты ғой деп,
Айтып-айтып ат таңдап қайтты ғой деп.
Ер мен жүген сыпырып бесті атымды,
Жіберуші ем өріске «әйт, шу, әй» деп.
Менің есем, несібем кеміп кепті.
Ал айтқыштың өрісі.....

Ал, Қуаныш, Қуаныш
Сені етейін жұбаныш,
Алғадайым өлгелі
Боп кетіп ем жылағыш.....

— Досым!
Сен сезінесің бе?
Мұңайған кезім есімде:
Көңіл гүлін сарғайтып күз дегенің,
Әрі аударып қуаныш бізден өңін,
Жалғыздықтан жүрегім сыздағанда
Жұбаныш қып
Өзіңді іздеп едім.
Ал кейін: ұғынасың ба?
Шаттықтың шұғыласында......

Сөндің бе жарқыраған шам-шырағым,
Қалдың ба тас бітеліп қос құлағым?
Жатсам да төсек тартып дәрменім жоқ ....

Көргеннен-ақ төбетті,
Ала салып күректі,
«Бұл ит пе, бұл батыр деп, .....

Келісті екен, келісті екен ғашығың.
Айтып жібер біз де естиік, аты кім?
Білем шашын, білем қасын, көзін де,
Бірақ, атын әлі білмен өзім де .....

Айналаңнан жаңа көктем лебі ескен,
Бұл кезеңде күн менен түн теңескен.
Сан ғасырлық ата-баба салтына
Көпір болған Наурыз өзің емес пе ең?!....

Балам, зерделі, дана бол,
Адасқанға пана бол!
Ісіңе ақылың серік болсын,
Жүзің ыңғай ашық болсын.
Лебізіңе жұрт ғашық болсын,
Жүрегің Құдай сөзіне ашық болсын!
Әкеңнің жіберген кемтігі толсын,
Қасыңнан азғырушы қашық болсын!
Қиындық көрсең, мұңайма,
Ауырлық көрсең, жұқарма. ....

Бірінші рет сені тойда көріп ем,
Күлімсіреп маған сәлем беріп ең.
Неге екенін мен өзім де білмеймін, .....