Өлеңдер

Қар жауар күн-түн оның қабағынан,
Жалбырар байтабасы балағынан.
Көк шұнақ лағы өлсе көгенінен,
Ойлайды азаяр деп....

Санаулы менің сағатым,
Санаулы менің күн, айым.
Асығам қалмай тағатым,
Асықпай қайтіп шыдайын.
Шау тарта жаным бастады-ау .....

Көлік - дене көк танау қажығандай,
Білеу-білеу сіңірлер сазығандай.
Күннен-күнге азайып әл-дәрмені,
Алқынады керіліп жазыла алмай.

Шыққан екем, қайтейін, көп жүк артып!
Шамадан тыс жүйкемді......

Жазған жырым, - жалғыз далам, өзге емес,
Қырымда да, Хиуада да көзге елес.
Елімді мен еркіндіктей сағынып,
Өз-өзіммен құрдым ылғи сөз - кеңес.

Елім менің - сенсіз менде хәл қандай,
Елегзимін - есіл көңілім....

Орман үшін ұрыста,
Жауған оққа ұшты ер.
Айбарлы ұлын айналып,
Қойнына алып.....

Менмін адал ар ұлы,
Қазғаным жоқ саған ор.
Қош бол, Тобыл аруы,
Қош бол енді, аман бол!
Сөніп қалған жалыны
Саған деген күз ішім.
Қош бол, Тобыл....

Айқайлап жылқы айдадым Сыр жағынан
Қамаған бай мен манап жан-жағымнан,
Төбелеп төре төтен жабылса да,
Келмейді Сырдың суы жұлығымнан.

Көкке өрлеген көңілімнің Күні едіңіз.
Жерге түсіп не еттіңіз?
Мүмкін бұл да жылап жазған
жырларымның киесі?
Өксік толы өміріме сәуле.....

Кеше біздер класта
Диктант жаздық отырып.
Көшірдім мен Күләш тан.....

Арада өткен күнді есепте,
Көп жыл бойы біз көрмедік.
Көп жыл бойы көрмесек те,
Бұрынғыдан өзгермедік.
Қайта, өткен бұл жылдары
Арта түсті жалынымыз.
Аша алмады.....