Өлеңдер

Бүгін жаным өртке оранған жанға ұқсап,
Бүгін жаным тым аңсады от құшақ.
Жынды жүрек тығылады аузыма,
Тілім-тілім тілсе келіп у пышақ...
Бүгін жүрек отты қарақ іздейді,
Бүгін жүрек күшті арақ іздейді.
Құшар едім... ішер едім... жылар ем...
«Сен» деуші жоқ, Бәрі де шет: «Сіз» дейді...
Аласұрад, жынданады ......

Жиырма бес жанып тұрған жалындайсың,
Теңізде алып қашқан ағындайсың.
Жас өмір жарқыраған жақсы күні,
Жалт етіп өтер болсаң табылмайсың

Өмір шексіз керуен,
Оған ешкім жете алмас.
Аяқ бассаң сеніммен,
Жүзің болар мұңаймас.

Адалдықты үлгі етсең,
Алла серік.......

Сені сүйем ,
Иә сүйем,
Сен осындай жайтқа сен.
Сені көрсе айда өзін сұлумын деп айтпас ед,
Сені көрсе күннің......

Қайғы шығар ілімнен,
Ыза шығар білімнен.
Қайғы мен ыза қысқан соң,
Зар шығады тілімнен.
Қайтіп қызық көремін
Әуре-сарсаң күнімнен? .....

Өмірден ылғи нұр күттім,
кешсем де талай өткелін.
Таңданам бүгін, тірліктің
құпиясы, мұнша көп пе едің?
Мол екен жұмбақтары.....

Өткендi мақтар әр адам.
Бiлмеймiн, өткен алтын ба?
Болмаса, мақтау өткендi
Азаматтың салты ма?
Қариялар отырып,
Баяғыны мақтайды.
Желкiлдеген....

Жәмила!
Мұнша неге жүдедің?
Бетінде тамшы қан жоқ қой.
Жаралы ма жүрегің?
Тегінде, терең зар.....

Көңілдің сірә сырын кім тербеген ,
Арыстың жағалауы қыз бүлдірген .
Жемісін көрген кезде қызыл іңір
Көгінен күн көрінді күлімдеген .

Туған жер еркелеттің қыз бен ұлды ,
Түлетіп шалғын.....

Қалқам,
Мен Лермонтов, Пушкин де емес,
Есенинмін демедім ешкімге мен,
Қазақтың қара өлеңі - құдіретім,
Онда бір сұмдық сыр бар естілмеген.
Жат жерді жастанғанда жазатайым .....