Өлеңдер

Үнсіздік пен айқайдың арасындағы
Жалғыз аяқ соқпақ...–
ұзыннан ұзаққа шұбалған.
Бейне, ашылмаған Қиял кітабының ішіне
Бір нәзік қол....

Бір жетім баланың аузынан
Анамнан жарық, көріп туған күннен,
Өмірде сәуле көрмей жүрген бір мен.
Басқадай балдан тәтті тұрмыс іздеп,
Әлі де оның шетін......

Жабы мінген жөнелмес,
Тіріде перне не көрмес.
Көтергенмен кеудесін,
Жақсыға жаман теңелмес.
Өлшеулі демі....

Біразырақ сөйлейін,
Көтеріп көңіл қошын-ай.
Ренжиді көңілім,
Өтесің, дүние, босына-ай.
Аз күн бір .....

Білетін сыйлата да, сыйласа да
Ақжарқын жақсы жеңге, қимас аға!
Армандай күттік қанша осы күнді,
Күтті оны бізбен бірге бұл босаға!
Қуаныш қорыққанмен шыны бірдей:
Жүрдік пе шын қуаныш сырын білмей?!
"Тіфа!" деп айтайыншы, кез тимесін,
Қарашы келін гүлдей.....

Нұр шашылған аспанның аясында,
Мынадай сұлулыққа тоясың ба?
Көзiң түссе өзiңдi ұмыттырар,
Махаббат та, мәрттiк те, бәрi осында.

Көне өлеңiң секiлдi жаңа өлеңiң,
Табиғат-ай, не деген шебер едiң?
Осынау ақ айдынның.....

Зейнеті болып еңбектің,
Алтын Жұлдыз жаралды.
Сәулеті болып жер, көктің,
Жарқыратты жаһанды.
Алтын нұры.....

Жігіттіктің екпіні -
Қаптаған қара дауылдай!
Күркіреп жауған көктемде
Қара нөсер жауындай!
Тұтынса берік, тозбайтын -
Күдері қылыш.....

Ал, сенейін, сенейін,
Айтқаныңа көнейін.
Шалма ораған сопының
Ішін арам демейін.
Ақ көңілді әділ жан
Табылар деп көрейін.
Я сүйсе, я күлсе,
Елжірейін....

Құйрық атып құлия,
Түлкідей қашқан жымия.
Қараңды үзіп барасың
Біздің де қайран дүние!
Көп жылдар қудым артыңнан
Лашындай сызып жер қия.
Бірде шығып......