Өлеңдер

-шырағым қызметің не
бастықпысың?
-жоқ, ақсақал, өлеңшімін.
Жоқ, бастық емеспін мен,
өлеңшімін.
Сүйемін өлең деген өнер шыңын.
Жыршымын тіл....

Осы жұрт неге айтады пайда еместі,
Қымбат қой көнермейтін қайран ескі!
Бесікте көзін ашқан күйкі болса,
Кәдімгі Қажымұқан қайдан есті?!
Тал бесік - жан жайлауы.....

Тіл маманы бірі едім торығулы,
Түйтіңдеген үмітсіз, зорығулы.
Ашылды өріс, алдымнан кеңістіктер,
Доғарайын қысылып қорынуды.

Көтерейін еңсемді төмендетпей,
Көк дөненім терін ап, көбеңдетпей.
«Өнер алды — қызыл тіл» деп......

Жарқыным-ау, саған тек жүгінем мен,
Үніңе әсем елітіп, үңіле білгем.
Кешелер жүрсем көңілім.....

Май сағымды маңғаз Тау үріп ішкен,
Өлөң аға жөнелер тіліңізден!..
Қаз дауысы аңқыған қоңыр желге
қазанақтың, қайыңның бүрі піскен.

Дәрменің жоқ Ойыңнан жаңылмасқа,
Тау тыңдаған саз....

Күні кеше ғана жүз жайнаған,
Құбылжыған сәнді табиғат.
Бүгін көрсең жөнді түр қалмаған,
Солған, өшке, өлген - бәрі жат.
Қатбар - қатбар....

Жанымның жарықтары,
Құс болып қалықтады.
Аяулы арманымды
Қай жаққа.....

Отырған қарсы алдымда әдемі қыз,
Мөрлеген ақ қағаздай мәнеріңіз.
Қиғаш қас, оймақ ауыз, нәркес көзді -
Жалғанда жайнап тұрған әдемі жүз.
Сөз болса, қалқам, сізге бізден бұйым,
Бұйымың біздей.....

Ақпанның соңы – ақ қардың соры,
Бақтардың бәрін жылатқан.
Сусиды көрпе жапқан күлтелі,
Сыңсиды сылқым.....

Тұңғиық шіркін жасырар,
Түбінде бар ой терең.
Толқындарда не сыр бар?
Тілін білсем,айтар ем.

Жатыр шалқып көк айдын,
Ой сапырып....