Өлеңдер

Нүктеге қадап ап жанарды.
Сезбейдi деуменен ол неге
Қараша.Күз кешi қараңғы
Жатырмын мен жалғыз бөлмеде

Көңiлiм бiлмеймiн неге қоң,
Мен доспын бiрақ та ол күймен
Қолымда ұялы....

Күлімдеп кете бардың амандасып.
Білмейсің барлық жігіт саған ғашық.
Қандай жан сай келеді талғамыңа,
Сырыңды айтшы сəулем мағанда ашып.

Білемін сері жігіт гүл қызға тең.
Тəңірім шуақ төкші бұл.....

О, тағдыр, сен төндірдің
Басыма тағы ауыр күн.
Естірттің өлімін өндірдің,
Қайғысы қатты бауырдың!..
Қанын неге.....

Тура қара көзіме, тура қара,
Ашық айтқан сөзімді бұрмалама.
Ақиқаттың алдында....

Былапыт,
Ылат,
Былжыр күз.
Тұнжыр қабақ ,
Қылжыр.....

Мінген атың арыса,
Көз көрім жер мұң болар.
Қара көзден нұр тайса,
Бір көруің зар болар.
Жаман сайға....

Мен сені көргенімде үйленген ем,
Сондықтан жақындауға именген ем.
Қол ұстасу керегін білгенменен,
Шалыс басу әдеттен жиренген ем.
Сенімен танысқанда бойдақ емен,
(Жүрмеймін баяғыдай тойлап ерен)
Құлпыңды ашам кел.....

Көрсетпейді ғашықтарды күлгін бақ,
Күлгін бақты құшақтағы Гүл қымбат...
Жеткен талай сері түннің түбіне
Жымыңдайды жұлдыз біткен қылмыңдап.

Отыздағы ойлы азамат, ал ақтал!
Орман кезіп нағып жүрсің....

Жоқ нәрседен пайда болмас,
Бар нәрсе ғайып болмас.
Тамыры терең алты алаш,
Келеді әлі адамзатпен қарбалас...

Бір мың да төрт жүз алпыс бес,
Керей-Жәнібек билік....

Түсіне қомағайдың ет кіреді.
Түсінде қыран бүркіт көк тіледі.
Түсінде орманшының тоғай түлеп,
Ұстаздың қанаттанар көп түлегі...
Түсімде Ай келіндей.....