Өлеңдер

Бір жан бар, бар әлемге үлгі тұтар,
Бір жан бар ақылмене ой қорытар.
Сол жанның өлеңінде өскен адам,
Болмайды ешқашанда надан адам.
Абай атам, болар мекен сіздей адам?
Сіздей жан әліде....

Қош айтысқан күндер мен алыс кеткен айлардың,
Қайғысына оралып, қазығына байландым.
Бағым ауып басымнан, тәтті ойымнан тоналып,
Жапырағын жел жұтқан күзгі баққа айналдым.

Ашық аспан астында арманымнан адасып,
Жалғыздыққа жұп болдым....

Келешекке ой көзімен үңіліп,
Жастық жүзден сезімі асқақ білініп,
Бақытының кілті сонда екенін
Ару жүрек іштей сезіп, ұғынып,
Сол мақсаттың баян жолын арман ғып,
Екі елді мың жылдыққа жалғантып,
Өзі туып-өскен бүгін.....

...Жетем деп жарлы байға, бай құдайға
Жарысқа жанталасқан жан шыдай ма?!
Бұл жалған, боқ дүние жоқ секiлдi
Бiр күнi өтер деген ешбiр ойда...

Келмейтiн сирағынан Сырдың суы,
Билiк пен дүниенiң буған жыны,
Алланың атын бiлмес.....

Өмір барда өтеді бастан сынақ,
Күндерің де өтеді шашқан шуақ.
Жүрегімді төседім жолыңа әкеп,
Жанарыңнан кеткенде жас тамшылап.

Шабыт іздеп, шарқ ұрған шетте қалып,
Ақын едім мен де бір.....

Лыпылдап түскеніммен жылдам көзге,
Мен жолдас таба алмадым жырдан өзге.
Қайғыны шабу керек қылышпенен,
Ай-күнің сені аялап тұрған кезде.

Арала дүниені ден сауында,
Бергені саған Құдай берсе ауылға.
Дайында қызыңа да.....

Бір себеппен келіп қалдым бұл жаққа,
Дәм жазбады, бара алмадым ол жаққа.
Көрмесем де, көп кішілік сәлемім
Нағашымыз Махаң менен Қожаққа.
Аралап ем шығыс, батыс арасын,
Ертіс, Еділ, Сырдария даласын.
Дәм жазбады бүгінгі күн көруге
Ел-жүртымыз Баян - Шақа баласын.
Сол Шақада қажы Жүсіп дер еді,
Жақып пенен Өсіп.....

Ұлығы деп бес түлік малдың киелі
Қашаннан қазақ қастерлеп келген түйені
Тарихқа аян атомдық.....

Кең қиялына сыймадым қылықты қыздың,
Сенбей арыма санаңа күдік кіргіздің.
Жүрегімдегі сонан соң....

Ай не болар күннен соң?
Күн не болар айдан соң?
Құлпырып тұрған бәйшешек
Қурай болар солған соң.
Хандар киген.....