Өлеңдер

Жалған-ай...
Жалғызсырау қандай жаман,
Тарпаңның тамырында қан қайнаған.
Адасқан үйірінен құла бие,
Қосылды құландарға қақ....

Жалқаулық надандықтың бір белгісі,
Қуанарлық наданның жоқ үлгісі.
Кеңестің кеңдігінде білім алмай,
Текке қарап оңар ма жүрген кісі.
Еңбексіз пайда.....

Қысқа өмірді қалғыған қоратын кім?
Құс Тәңірдің алтындап қанатын күн.
Жетімдері жетілген үй секілді
Жұлдыз жағып жатқаны қара түннің.

Кешір мені көгілдір көктегі әнім,
Кешір мені бейкүнә.....

Өзіңді іздеп ағады жұлдыз жерге
Көктемнен де сұрадым, қыс, күзден де
Жазды күн жусан иісін жұтып тұрып,
Мені есіңе алдың ба гүлді үзгенде.

Ақша бұлттар толқытып көңілімді,
Кеудемдегі оятса.....

Сендер жайлы тек ән салсын уақыт-күн,
Жүздеріңде нұры ойнасын бақыттың.
Бақыт деген - қыздың қамсыз күлкісі,
Алмастыра алмас оны жақұт мың.

Отау етіп көтеретін іргені,
Болсам дейді ару.....

Жұтылған соң жалғанға,
Сұрамайық кешірім.
Қызыл шапақ қонғанда,
Кездесерміз.....

Жан-жануар өсімдіктің,
Менің де анам!
Өзіңде....

Өкінішті көп өмір кеткен өтіп,
Өткіздік бір нәрсеге болмай жетік.
Ойшылдың мен де санды бірімін деп,
Талап, ойсыз, мақтанды қалдым күтіп. .....

Бөлініп едім, бөрі алды
Жарылып едім, жау алды
Жұртымнан қалған жоралғы,
Жобасыменен жоғалды.

Аз беріп, біреу көп алды
Көп беріп, біреу....

Жасаған құлын Айды мертіктірме,
Келеді аспан төсі бөртіп түнде.
Есіме түсті қарғам,
Шақта осынау,
Жүр екен менсіз сырын шертіп кімге?!

Жұлдызы бөртіп төске ұрған аспан,
Құс жолы соқпақ па еді қырға қашқан.
Көмкерген кереметті....