Өлеңдер

Бір құдірет бізді өмірге жолдайды.
Біз өмірді түсінбейміз,
Сол — қайғы.
Туа сала таудай бақыт күтеміз,
Ал шынында бақыт үлкен болмайды.
Лүпілдеген тамырындай шекенің
Жеке сағат,
Жеке тәулік.....

Ақ жауын сіркіреп тұр, тұрмын күтіп
Баяғы ғашығымды, көңіл түніп.
Жаңбыр суы тым салқын, бірақ – жандағы,
Бар жараны әйтеуір тұр ғой сүртіп.

Айналам таңғажайып, жаңбыр неткен
Керемет көрініс тұр, қалшы.....

Шөре-шөре, лағым,
Тентек болма, шырағым.
Секектеме демінді ал
Селтеңдемей кұлағың.
Марқа туған бөрте лақ
Әңгімеме сал құлқк.
Ойнай көрме тым ұзап:
Боп жүрмесін......

Күліп жүргенмен, көпке сыр айтпай,
Өлең ғана еді ет жақын.
Өктем өмірге өкпесін артпай
Көктем боп жырлап өтті ақын.
Бағыңды қонған бағалай алсаң,
Жылжытар алға.....

Түсін мені, түсінбе де сен мейлі,
Ауыр ойлар жүрегімді меңдейді .
Оңашада жалғыз....

Біз бәлкім, кезігерміз, кезікпеспіз,
Дәл енді баяғыдай желікпес күз.
Дәл енді баяғыдай нән шаһарда,
ыстық сезім, ынтық шақ аңсатар ма?
Қызғаныштан қызуымыз көтеріліп,
Шәрбәт татып тұрар ма шекер үміт?!
Татуласып қайтадан, «жаным» десіп
Жүрмеген соң, білерсіз....

Қайран қазақ қауқарсыз күй кештің бе,
Әлде өзгенің дегенімен өстің бе...
Құндылығың ар иманың қалмаса,
Адам демес бағаламас ешкім де!
Қайран қазақ ұмыттың ба діліңді,
Құрметтеумен қорғадың ба тіліңді...
Шалаланған ала тілді ұстанып,
Қайран тілім.....

Қызғандырмашы, мұз қалдырмашы кеудемде,
Тағдырда мынау табылу қиын жүрекке ем.
Сыздандырмашы онсыз.....

Жалп-жалп ұшқан жапалақ,
Аттансаң, жазы түзде көрерсің,
Жаман туған бар....

Жатыр жолын жалғасып ұзақтарға,
Кейде құлап кетеді құзаттарға.
Жалтаң-жалтаң артыңа көз тастайсың.
Бас ілгері, сескенбе, адаспайсың.
Жалтаңдама, шырағым, бойыңды жи,
Күтер сені орында үйренген үй.
Сақал шықпай оралма сағынсаң да,
Мұз төсеніп, суық қар......