Өлеңдер

Ағаш едің құрма өскен,
Ұршық болдың шуда ескен.
Бір қалыпта тұрмақ жоқ,
Шығармалық мұны естен.

Жаңа жылды жалғыз өзі қарсы алды,
Келмей қойып көптен күткен аңсары.
Көңілдегі көзайымын көрсетпей,
Алдағы жыл алдар екен қанша әлі…

Қашан, қашан қымбаттысы келеді?..
Үш жыл күткен үміті еді ол, себебі.
Қырсыққандай құр.....

Мен бәріне керексізбін,керекпін,
Керектігім керексізге қорекпін.
Мен- Махамбет болар едім,бірақта
Бөлекпін...

Бөлектігім тым қисынсыз түс көрем,
Түс көруге күнәм шығар күштеген.
Құдай жоқ деп.....

Тауларды кезіп шың-құзбен,
Табанды тасқа тілгізген.
Бозбала күнім есімде,
Боз тайға әкем мінгізген.
Таң қурай менен құлпынай,
Құлпырған кезең шіркін-ай.
Өреге тізген анамның,
Ірімшігі мен құртын-ай.
Өріске ерте......

Жүрегі – жырлы,
Тілегі – нұрлы,
Жансың-ау, сірә, сен адал.
Жаныңды жылатып,
Жарлардан құлатып,
Мазаңды көп алар тұңғиық түндерде,
Тәтті азап тартқаның болмаса,
Таққаның – бақыт қой орамал.

Шынымен...
Ағаңның қақтың....

Қар еріді,
жылғалардан су ақты,
бұлбұл сайрап.....

Бейуақта сөккен кім сенімімнің көбесін?
Үйі өртелді Алланың.
(Түсім емес, өңім бұл).
Жанарымда боталап жазулардың елесі,
Кірпігімнен ұшады құсқа....

Мен баяғыда...
Он бірінші ғасырдың
аяғында... туыппын,
Атағын атан көтермес
атамның жолын қуыппын.
Қасарысқан қас жауға
қарсы шауып....

Монғол, жоңғар арт-артынан қаптаған
Кезде елімді қалмады жау шаппаған.
Ойран болып Отырарым, Саураным,
Сонда болдым шұбырынды ақ табан.
Енді ес жия бастағанда.....

Ойына ақыл, бойына күш дарыған,
Тектілігін аңғартып ұстамынан.
Туған ұлтын жинады ту астына,
Үшқоңырдан қыран боп ұшқан ұлан.

Абылайдың жеткізіп арманына,
Куә қылып бақыттың таңдарына.
Даласынан Арқаның......