Өлеңдер

Әр үйдің бір-бір нәні едік,
Ақылға өзге көнбейтін.
Бәріміз онда бала едік,
Ұл-қыз деп ешкім бөлмейтін.
Таласа кешіп...

Көңілді билесе де сары уайым ой,
Аңсаған арманыма айналған соң,
Мен саған өкпелей де алмаймын ғой.

Елес-нұрын қиялда гүлден құрап,
Қыз жүрегін бүрлетер.....

Қылыш, қанжар тағынған
Жетті жігіт ат мініп;
Шықты алма .....

Ерке өстім, көргенім жоқ азап кешіп.
Тіршілік, өмір заңы ғажап нешік.
Бір кезде маған жайлы орын болды-ау,
Бір қолмен тербететін.....

Қарағым, қатарыңнан көркем түсің,
Ұнайды көңіліме де қылған ісің,
Құлпырып байшешектей түрленесің,
Берген соң ылайықтап құдай пішін.
Жарқын жүз, түлкі.....

Ілем менің ,
Түнермегін – шерлі анам,
Сені күтіп жатыр алда кең далаң.
Мен де қалдым арман – тауға бара алмай,
Сен де қалдың арнаң толмай сорлаған.
Сен жыладың Балқашыңа.....

Солқылдатып өмірдің сан сауалы,
Жүрегімнен, миымнан қан сауады.
Дүбір салған ішімде дүлей тасқын,
Сыртқа бұзып шыға алмай жар соғады.
Күннен-күнге тарылып ел тынысы,
Сезілмейді тірліктің серпілісі.
Алаң қағып әркімнің көзінде жүр,
Қасқыр тартқан тоқтының......

Оқушым! Өзің соңғы толға сырды:
Ел қашан қалдырғалы ол ғасырды?!
Ал сонау ата күйшін, өз қасыңда,
Жүрегің жүрегімен жалғас ұрды.
Білесің, жазғырарда....

Аналық ауыр парыз атқардың да,
Атыңа қыз қалдырып батқан мұңға,
'Есімің жер үстінде өшкен жоқ деп
Әкеме барған бетте мақтандың ба?
Аналық ауыр парыз....

Жезқазған — жыр қайнарым,
мыс балқып қойнауында тулайды ағын.
Көзіндей батыр мінез бабалардың
ұлы — мәрт, қызы....