Өлеңдер

Шарпып өткенде таныс бір жалын
Шақырдың бізді, Айғайқұм.
Шыңыңа апарып табыстырғаның
Шимайы шығар маңдайдың.
Алға ұмтыламыз, алаңдамаймыз,
Ажырамастан қолымыз.
Артымызда әне, айғыз да айғыз
Айғайлап жатыр.....

Мен – Адайдың Ақтаны,
Шежіре-шешен тақтағы.
Алқалы топта аршыңды
Тұлпары едім.....

Күндей шалқып күлгенің —
Шаттығыңның нұры ғой;
Шат боп өмір.....

Кейде мені батырып дала мұңға,
Жалқын сәуле ойнайды жанарымда.
Менің жастық ғұмырым.....

Адамдықпен иман, намыс, ар қымбат!
Құдай қосқан ар ибалы жар қымбат!
Нәпсіқұмар дүниеқуған пендеге,
Құлқынменен ақша, байлық, мал қымбат!
Текті болып, дара туған жігітке
Отанымен туған – туыс, ел қымбат!
Жұбайымен баласының қамы үшін,
Еңбектенгіш қамқор.....

Қалдырып кетпесем де ештеңемді
Қимайды көңіл неге Өскеменді?
Былдырлап тілі шыққан балам құсап
Шықпайтын болып алды естен енді.

Қол созып махаббаттың жүлдесіне
Шомылсам шолпылдатып.....

Мінезі жүйрік аттың соқпа - ай - соқпа,
Айтамын мен өлеңді осына-ай топқа.
Сөйлеп қал, қызыл тілім.....

Адастым да жарық күнде жол таппай,
Арт жағыма қарай бердім жалтақтай.
Жердің жүзін шарлап кеткім келеді,
Жүрегімді қоятұғын жер....

Естуші едім ауылда
Молдамыздың азанын.
Азан үні шыққанда,
Кетіріп жол тозаңын -
Намазға жұрт баратын,
Мешіт лық-лық......

Бірде...
Мүгедек балаларды көрдім,
Мүгедек деп айтуға аузым бармады
Олар мен үшін бөлек жандар..
Бірақ..керемет

Ештеме емес, жүрегімнің зар-мұңы
Мына өмірде көнгіш.....