Өлеңдер

Жал, құйрығы қаба деп
Жабыдан айғыр салмаңыз
Қалың малы арзан деп,
Жаман қатын.....

Тентек бала отырды іші пысып үйінде,
Жалықтырды барлығы: ойындар, мультфильм де.
Ата-анасы жұмыста бас көз болар ешкім жоқ,
Сіріңкемен ойнады, от шарпыды киімге.
Перде, кілем барлығын жалын жалмап барады,
Жас бүлдіршін бір сәтте.....

Махаббатты жырлай-тұғын жыр басқа,
Әйелдер де бекінеді сынбасқа.
Қыздар жақтың қылығы да бір бөлек,
Еркектердің әзілі де бір басқа.

Әйелдерде таусылмайды сөз кені,
"Ұнатасың - дейді өкпелеп, - өзгені".
"Қойшы" дейді әйел....

Келін күйеудің үйіне келгенде, сәлем салып отырады. Күйеудің туғандары, ағайындары бәрі отырады. Онан соң бір кісі ағаштың басына бір асыл бұйым шүберек байлап алып шығып отырып, келіннің басындағы бүркенген желегін көтеріп, бетін ашып, былайша өлең айтады....

Мен—Отпын, өртпін ғой мен лапылдаған,
Лебіме жан шыдымас жақындаған.
Болғанда өзім—жерде,
Тәңірім—Көкте,
Шерімді Соған айтып, лақылдағам...

Ұстаған, соңсоң, мені Ол.....

Көктеп мінген еріңнің
Астында көп жүгірер күлік бар,
Көн садақтың ішінде
Көбе бұзар жебе бар.
Көрінгеннің бәрін де кісі демеңіз:
Күпе-күндіз тал....

Мені жақсы көретін екі қыз бар,
Сүю үшін жаралған бетіміз дәл.
Сол екеуін ойласам жүрек толқып,
Тоңдырғандай болады шетін ызғар.

Бірі мені сүйеді бірі ғашық,
Сөйлеседі менімен күліп ашық.
Сондықтан да.....

Жан иесі келмей тұрып жалғанға,
Көктен саулап жұлдыз-жырлар жауғанда.
Өлі әлемге өлең арнап....

Екіндіге таянып түс бекінді,
Жаным менің сол сұлу құс секілді.
Керуені күндердің өмір емес,
Ұйқтап жатып көретін түс секілді.

Көгім, күнім, мәңгілік көзімдесің,
Көктем барда көңілім......

Бала күнді білем сенде сағынасың.
Енді қашан сен жанымнан табыласың.
Біз есейіп кеткенменен ол ауылдан,
Күтіп тұрар алдымыздан тағыда шың.
Он сегізде болып едім ол кезде мен,
Жылдар өтіп қосып жатыр тағы жасын.
Біреу емес тіреу болғым келіп еді,
Түсінбедің сөздерімнің мағынасын.

Өткен күндер түсірмейді еске нені.
Сені көріп сезім желі ескен еді.
Содан бері бес жыл өтті бес....