Өлеңдер

Мен туған ауыл – Ай мекен,
Еске алмай жүрер күнім кем.
Баяғы достар қайда екен,
Бірге ойнап, бірге жүгірген?

Жаз гүліндей жайнаған
Масатыдай жер сұлу
Аққу-қаздар тойлаған
Айдын шалқар....

Жағалбай деген ел болар,
Жағалтай деген көл болар.
Жағалтайдың жағасы
Жасыл да байтақ.....

Неге, неге???
Неліктен сол күбірге құлақ түрдім?!
Айтсаңшы, керең тағдыр сұрап тұрмын?!!
……………………………………………
…Ол сыйлаған заттарды, көйлектерді
өртедім, жырттым.....

Жалпақ жер — жалғыз ауыл боп,
Күнімді туған тойлап ең.
Сақ-сақ күліп дауыл боп,
Сахараңда ойнап ем.
Самалды өлке, сайран көл,
Аңсаймын енді жарымдай,
Алыс қалған....

Сөйлей көр, тіл мен жақ,
Сөзіңнің бәрі хақ.
Парыздай міндетің -
Қалқаны мақтамақ...
Мамық төс, ақ тамақ,
Бұраң бел, құшсақ нақ.
Үлбірек екі ерін,
Бейне гүл....

Қуаныш оты көзінде,
Білінгендей сол бізге бір.
Махаббат атты сезімге,
Бөленді бүгін қыз-көңіл.

Алаулы отқа ұқсап па,
Қыз сыры солай білінбек.
Махаббат атты.....

Сүйкімді болат қанжар, тұрсың жайнап,
Ыстық, суық майданда шығады ойнап.
Грузин ашулы ұста кекке соққан,
Ер шеркес соғыс үшін алған қайрап.
Еркелі нәзік қолмен маған тиді,
Ұмытпа деп айрылған....

Жандым-күйдім, сені ойлап, дамыл көрмей,
Еш жанға сенен басқа көңіл бермей.
Сен - бір жақ, жалған - бір жақ, қатар қойып,
Сені іздедім, жалғаннан қолым сермей.
Қайғы жұттым, «аһ» десем, шықты жалын,
Сыртым - сау, ішімде - өрт жанған қалың.
Күйдірген қалың өрттің зардабынан
Өлгелі тұр сүмірейіп.....

Күлдiр де күлдiр кiсiнетiп,
Күреңдi мiнер ме екенбіз,
Күдерiден бау тағып,
Ақ кiреуке.....