Өлеңдер

Дұғай сәлем жазамын Күйісбайға,
Бермек болған айғырдың көзі қайда?
Көзді көрсең бересің, тайсаң танып,
Алдамшы атанғанның несі пайда?

Санамда мәңгі бекінген,
Ғаламға шындық білдірген,
«Правда» сенің бетіңнен,
Арымды танып білдім мен,
Жанымды көріп тұрмын мен.
Лениндік әділ....

Жалғанда жалғыз Құдай бар,
Басыңнан сипар басқа жоқ:
Жайыңды сенің кім ойлар,
Жанып бір туған, Жас қазақ?
Құйылса көктен қаршыға,
Құрбаны қашар сайлақпен.
Өзіңді өзің......

Қайдасың, қасиетті қара өлеңім,
Қазақтан аямаған бар өнерін?!
Алаш бір Ару еді, аялап бір
Сен оның қолаң шашын тарап едің,

Қарашы маған бір сәт,
Қалғыма көк,
Ғаламда мендей сұлу......

Сәлем - сөздің анасы,
Әлік алған данасы.
Шығанақтан шырқайды
О біреудің танасы.
Оның сөзін.....

Жаз. Дала. Бетегелі үйдің қасы.
Көк бурыл желкілдейді шидің басы.
Жантайған сары жоңышқа құшақ жайса,
Құлын кекіл сусиды жусан шашы.

Су жақта-балалар мәз жайраңдасып,
Ат болып, атан болып......

Жол бұралаң, сезім тура, oй тура,
Жол түскен соң болмас кейін қайтуға.
Сүйген адам сезімі үшін бақытты,
Болмайды оны бақытсыз деп айтуға.
Бұл жайлы көп мұңдаудың не орны бар,
Жандар да бар пәк.....

Айналдырып тауларды баспалдаққа,
Шақырардай сол әлем дос болмаққа.
Жүргеніммен жер басып......

Талай рет сезімге ерік бергем...
Мүмкін, көктем түсінер еріп көрген...
Ант берем де сүймеуге енді ешкімді
Қайта ғашық боламын неліктен мен?

Жүдеп көңіл титықтап сағыныштан,
Бұлтпен дос боп кетуші......

Айт шыныңды, көңілім, қайда барасың?
Қаңғырудан қандай пайда табасың?
Тоқталатын келген жоқ па мезгілің?
Дамыл таппай күні-түні шабасың.
Ойнақтайсың, от басасың.....