Қазақша өлең: Қуаныш Медеубаев (Уақыт)
Өмір өтіп барады сағаттарда,
Сағат жылжып жатқанда тағат бар ма?
Ай төсінде егіліп жылап жаттың,
Ақша бұлттар сырыңды таратқанда.
Өмір өтіп барады мезгілдерде,
Қылмыскермін, байланған жез күрмеуге.
Өмір өтті, өтті әне уақыт, бақыт,
Сүйдім деуге үлгермей, сездім деуге.
Өмір өтті, өтті әне дәуірлерде,
Сен кеткелі жанымды тәуір деуге,
Дәтім бармай, көшеде қалдым жалғыз,
Жеңіл күлкі, ой зілді, ауыр кеуде.
Өтіп жатыр осылай мезгіл уақыт,
Болмайтынын білемін жездің жақұт.
Жылдар жылжып уақыт көп тұрғанмен,
Сен уақытша екенсің, сездім, бақыт...
Сағат жылжып жатқанда тағат бар ма?
Ай төсінде егіліп жылап жаттың,
Ақша бұлттар сырыңды таратқанда.
Өмір өтіп барады мезгілдерде,
Қылмыскермін, байланған жез күрмеуге.
Өмір өтті, өтті әне уақыт, бақыт,
Сүйдім деуге үлгермей, сездім деуге.
Өмір өтті, өтті әне дәуірлерде,
Сен кеткелі жанымды тәуір деуге,
Дәтім бармай, көшеде қалдым жалғыз,
Жеңіл күлкі, ой зілді, ауыр кеуде.
Өтіп жатыр осылай мезгіл уақыт,
Болмайтынын білемін жездің жақұт.
Жылдар жылжып уақыт көп тұрғанмен,
Сен уақытша екенсің, сездім, бақыт...
Мақала ұнаса, бөлісіңіз:
Іздеп көріңіз: