Қазақша өлең: Бауыржан Әліқожа (Айға ғашықпын)

Ұзақ түнге сұлу Аймен сырласып,
Мұңын шағып отырады бір ғашық.
Себезгілеп нұр төгеді толған Ай,
Жымыңдаған жұлдыздармен жымдасып.

Түн баласы бірге екеуміз қайда да,
Жанымды ұғар бұл әлемде Ай ғана.
Көлеңкемдей жүреді ылғи ілесіп,
Кенелтердей бір сезімге қаймана.

Төңкерілген кесе сынды бүгінгі Ай,
Бұлтқа кіріп жатып алды бұрылмай.
Торқа түгі қоюланып түнектің,
Қара қайғы бастадың ба-ей ырылдай?

Қара қайғы-қап-қара түн үрейлі,
Қорқыныштар елестетіп дүлейді,
Төбе шашы тік тұрды ма дүниенің,
Дымы ішінде кірпік іліп сілейді.

Көкте жүзген секілдімін Ай кезбе,
Бұдан басқа сұрамаңдар жайды өзге.
Жер бетінде мені жоқ деп есепте,
Жоғалады Ай қара аспанда қай кезде.

Мен мұңдансам Айда бірге мұңданар,
Мен нұрлансам Айда бірге нұрланар.
Оның хаты-мөлдір жаңбыр шер жуған,
Жауабымды алып ұшты тырналар.

Саған барар айналғандай жол мұзға,
Өміріңді сүре аларсың жалғыз да.
...О, несі екен есім ауа береді,
Есімі Аймен басталатын сол қызға.