Қазақша өлең: Ғафу Қайырбеков (Біз гүл едік)
Біз гүл едік
Ортақ майда көктеген,
Көп гүл едік
Көктем берген леппенен.
Достық деген
Алтын арқан байланып,
Қосақталып
Бір қазықтан кетпеген.
Обалың не –
Бірдей қатар дүзедік,
Махаббаттан
Жүз тіріліп, жүз өліп.
Ығы-жығы Жәрмеңкенің төсінде
Сырнайлатқан
Сырбаздарың біз едік.
Тауға қарап
Ақша бұлттар көшкенде,
Дария бойлап,
Ақ қайықтар ескенде,
Біз екен – деп
Ойлап қалам елегзіп,
Я - сен – деп
Қоштамайды еш пенде.
Тек төбемнен
Жауып өткен ақ нөсер –
Мұнда сенің
Жас мінезің бар десер.
Ортақ майда көктеген,
Көп гүл едік
Көктем берген леппенен.
Достық деген
Алтын арқан байланып,
Қосақталып
Бір қазықтан кетпеген.
Обалың не –
Бірдей қатар дүзедік,
Махаббаттан
Жүз тіріліп, жүз өліп.
Ығы-жығы Жәрмеңкенің төсінде
Сырнайлатқан
Сырбаздарың біз едік.
Тауға қарап
Ақша бұлттар көшкенде,
Дария бойлап,
Ақ қайықтар ескенде,
Біз екен – деп
Ойлап қалам елегзіп,
Я - сен – деп
Қоштамайды еш пенде.
Тек төбемнен
Жауып өткен ақ нөсер –
Мұнда сенің
Жас мінезің бар десер.
Мақала ұнаса, бөлісіңіз:
Іздеп көріңіз: