Қазақша өлең: Иса Байзақов (Алатау)
Бұлт буған басыңды, қарлы Алатау,
Бір заманда қайғылы, зарлы Алатау.
Қойныңа жезтырнақтың қолын салып,
Сұмырай сорған сүтіңді, шерлі Алатау.
Қайырмасы:
Асқақтаған Алатау,
Бауырың толған бақша-бау.
Май айында майысып,
Жұпар исің аңқиды-ау.
Мұзың күміс, суың бал, тасың мыстан,
Таудан бұлақ ағады-ау алтын құсқан.
Қызыл туың желбіреп, желкілдетіп,
Қоныс алды іргеңнен Қазақстан.
Қайырмасы:
Салаң салқын кең жайлау,
Бұлақ аққан мың тарау,
Алма, миуаң жетіліп,
Бұлбұл құсың сайрайды-ау.
Бір заманда қайғылы, зарлы Алатау.
Қойныңа жезтырнақтың қолын салып,
Сұмырай сорған сүтіңді, шерлі Алатау.
Қайырмасы:
Асқақтаған Алатау,
Бауырың толған бақша-бау.
Май айында майысып,
Жұпар исің аңқиды-ау.
Мұзың күміс, суың бал, тасың мыстан,
Таудан бұлақ ағады-ау алтын құсқан.
Қызыл туың желбіреп, желкілдетіп,
Қоныс алды іргеңнен Қазақстан.
Қайырмасы:
Салаң салқын кең жайлау,
Бұлақ аққан мың тарау,
Алма, миуаң жетіліп,
Бұлбұл құсың сайрайды-ау.
Мақала ұнаса, бөлісіңіз:
Іздеп көріңіз: